پایان نامه تجزیه و تحلیل رفتار ویسکوالاستیک آمیزه های پلیمری
فهرست مطالب:
فصل اوّل رئولوژی (Rheology)
11 تاریخچه پیدایش رئولوژی
۱۲ مواد از دیدگاه رئولوژی
۱۲۱ پدیدههای رئولوژیکی
۱۲۲ تنش تسلیم در جامدات
۱۲۳ تنش تسلیم در رئولوژی
۱۲۴ تقسیمبندی مواد
طبقهبندی سیالات
فصل دوّم آمیزههای پلیمری (Polymer Blends)
211 مقدّمه
۲۱۲تعاریف
۲۱۳ روشهای تهیه آمیزههای پلیمری
۲۱۴ رفتار اجزاء آمیزههای پلیمری
۲۱۵ امتزاجپذیری آمیزههای پلیمری
۲۱۶ سازگای آمیزههای پلیمری
۲۱۷ سازگاری بواسطه افزودن کوپلیمر
۲۱۸ روشهای تخمین سازگاری و امتزاجپذیری آمیزهها و آلیاژهای پلیمری
۲۱۹ کریستالیزاسیون آمیزههای پلیمری
۲۲۱ رئولوژی پلیمرها
۲۲۲ رئولوژی آمیزههای پلیمری
۲۲۲۱ مقدمه
۲۲۲۲ ویسکوزیته آمیزهها و آلیاژهای پلیمری
۲۲۲۳ معادلات تجربی ویسکوزیته آمیزه بر حسب غلظت سازندههای پلیمری
۲۲۲۴ جریان برشی پایدار آمیزههای پلیمری
۲۲۲۵ الاستیسیته مذاب آمیزههای پلیمری
فصل سوّم خاصیت ویسکوالاستیک خطّی (Linear viscoelasticity)
31 مقدّمه
۳۲ مفهوم و نتایج حاصل از خاصیت خطیّت
۳۳ مدلهای ماکسول و کلوین
۳۴ طیف اُفت یا آسایش
۳۵ برش نوسانی
۳۶ روابط میان توابع ویسکوالاستیک خطی
۳۷ روشهای اندازهگیری
۳۷۱ روشهای استاستیک
۳۷۲ روشهای دینامیک کشش نوسانی
۳۷۳ روشهای دینامیک انتشار موج
۳۷۴ روشهای دینامیک جریان ثابت
فصل چهارم بررسی رفتار ویسکوالاستیک آمیزه های پلیمری با استفاده از مدل امولسیون پالیریَن
۴۱ مقدمه
۴۲ مدل پالیریَن
۴۳ نتایج تجربی و بحث
نتیجه گیری نهایی
چکیده:
فصل اوّل: رئولوژی (Rheology)
1-1 تاریخچه پیدایش رئولوژی
نیوتن (1727-1642) اولین فردی بود که برای مدل کردن سیالات با آنها برخوردی کاملاً علمی نمود. وی در قانون دوم مقاومت خود، کل مقاومت یک سیال را در برابر تغییر شکل (حرکت) نتیجه دو عامل زیر دانست:
الف) مقاومت مربوط به اینرسی (ماند) سیال
ب) مقاومت مربوط به اصطکاک (لغزش ملکولها یا لایههای سیال بر همدیگر)
و در نهایت قانون مقاومت خود را چنین بیان نمود: «در یک سیال گرانرو، تنش مماسی (برشی) متناسب با مشتق سرعت در جهت عمود بر جهت جریان است.»
در اواخر قرن نوزدهم علم مکانیک سیالات شروع به توسعه در دو جهت کاملاً مجزا نمود.
از یک طرف علم تئوری هیدرودینامیک که با معادلات حرکت اولر در مورد سیال ایدهآل فرضی شروع می شد، تا حد قابل توجهی جلو رفت. این سیال ایدهآل، غیر قابل تراکم و فاقد گرانروی و کشسانی (الاستیسیته) در نظر گرفته شد. هنگام حرکت این سیال تنشهای برشی وجود نداشته و حرکت کاملاً بدون اصطکاک است. روابط ریاضی بسیار دقیقی برای این نوع سیال ایدهآل در حالتهای فیزیکی مختلف بدست آمده است. باید خاطر نشان نمود که، نتایج حاصل از علم کلاسیک هیدرودینامیک در تعارض آشکار با نتایج تجربی است (بخصوص در زمینههای مهمی چون افت فشار در لولهها و کانالها و یا مقاومت سیال در برابر جسمی که در آن حرکت مینماید). لذا این علم از اهمیت عملی زیادی برخوردار نگشت. به دلیل فوق مهندسین که به علت رشد سریع تکنولوژی نیازمند حل مسائل مهمی بودند، تشویق به توسعه علمی بسیار تجربی، بنام هیدرولیک شدند. علم هیدرولیک بر حجم انبوهی از اطلاعات تجربی متکی بود و از حیث روشها و هدفهایش، با علم هیدرودینامیک اختلاف قابل ملاحظهای داشت.
در شروع قرن بیستم دانشمندی بنام پرانتل نشان داد که چگونه میتوان این دو شاخه دینامیک سیالات را به یکدیگر مرتبط نمود و با این کار به شهرت رسید. پرانتل به روابط زیادی بین تجربه و تئوری دست یافت و با این کار توسعه بسیار موفقیتآمیز مکانیک سیالات را امکانپذیر نمود. البته قبل از پرانتل نیز بعضی از محققین بر این نکته اشاره کرده بودند که اختلاف بین نتایج
هیدرو دینامیک کلاسیک و تجربه در بسیاری از موارد به دلیل صرف نظر کردن از اصطکاک سیال است.