مقاله سمپاش ها
سمپاش‌های محصول زمینی
این سمپاش‌ها برای به کار بردن مواد شیمیایی رقیق شده با آب برای کنترل آفات، علفهای هرز و حمله قارچ استفاده می‌شوند. در بعضی از مزارع از آنها برای به کارگیری کودهای شیمیایی مایع استفاده می‌شود. یک سمپاش متشکل است از یک مخزن یک پمپ پی. تی. اوگرد، سوپاپ کنترل و بوم (لوله‌های حامل افشانک) با تعدادی از افشانک‌ها (یا فواره‌ها).
انواع
سمپاش‌ها ممکن است سوار یا کشیدنی باشند. سمپاش‌هایی که مخازن بزرگ دارند معمولاً کشیدنی هستند. بعضی سمپاش‌ها دارای مخزن سوار در طرفین تراکتور بوده، که اینها به مخازن خورجینی معروف هستند. برخی پیمانکاران از سمپاش‌های خودگردان، که در اطراف یک واحد تراکتور جاسازی شده، استفاده می‌کنند. سمپاش‌ها بر اساس مقدار محلولی که در هکتار به کار می‌برند گروه‌بندی می‌شوند.
سمپاش‌های حجم کم: می‌توانند تا حجم 250 لیتر در هکتار سم به کار برند. آنها ماشین‌های سوار ساده با ظرفیت مخزن از 200 تا 500 لیتر و یک پمپ با خروجی کم می‌باشند.
ماشین‌های حجم متوسط: می‌توانند تا حجم 750 لیتر در هکتار سم به کار برند. آنها ممکن است سوار یا کشیدنی بوده و دارای ظرفیت مخزن و پمپ بزرگتری از سمپاش حجم کم باشند.
سمپاش‌های حجم زیاد: می‌توانند تا حجم 1200 لیتر در هکتار سم به کار ببرند. ظرفیت مخزن می‌تواند تا 2500 لیتر باشد اما 1500 لیتر متداول‌تر می‌باشد. بیشتر سمپاش‌های حجم زیاد را می‌توان برای بکارگیری از 250 تا 1200 لیتر در هکتار تنظیم نمود. وقتی که از مقدار استعمال کم استفاده می‌شود این ماشین‌ها می‌توانند مساحت بزرگی را بدون پرکردن مجدد مخزن سمپاشی نمایند.
قطعات یک سمپاش
معمولاً مخزن از پلاستیک ضد زنگ و در برخی ماشین‌ها از مخزن فولادی گالوانیزه ساخته شده است با نصب یک مخزن اضافی در جلوی تراکتور می‌توان زمان مصرف شده برای طی مسیر از زمین تا مزرعه را کاهش داد در صورت لزوم یک پمپ انتقال که توسط یک موتور هیدرولیکی کار می‌کند محتویات مخزن جلو را به عقب منتقل می‌کند. در حالی که محلول مخزن عقب استعمال می‌شود، پمپ، مواد شیمیایی داخل مخزن را به هم می‌زند تا آن را کاملاً مخلوط نگه دارد.
پمپ معمولاً پی.تی.اوگرد است. گاهی اوقات نیرو به وسیله یک پمپ هیدرولیکی تأمین می‌شود. پمپ ممکن است از نوع چرخ‌دنده‌ای، غلطک دار یا نوع دیافراگمی باشد. یک سمپاش حجم کم ممکن است دارای یکی از این پمپ‌ها باشد ولی معمولاً مدلهای با خروجی و فشار بالاتر دارای پمپ دیافراگمی می‌باشند فشار کارکرد در هنگام کار با سرعت استاندارد پی.تی.او به ندرت از 3 بار تجاوز می‌کند. بعضی از ماشین‌های بزرگتر دارای خروجی پمپ بیش از250 لیتر در دقیقه می‌باشند. خروجی پمپ برای یک نمونه از سمپاش اندازه متوسط 100 لیتر در دقیقه است.
برای کنترل فشار سمپاش یک سوپاپ کنترل قابل تنظیم در مسیر پمپ تعبیه شده است. این سوپاپ برای مقدار استعمال مورد نیاز تنظیم می‌شود. سوپاپ کنترل محلول اضافی را نیز به مخزن برگشت می‌دهد که این عمل سبب هم زدن محتویات مخزن شده و مواد شیمیایی و آب را مخلوط نگه می‌دارد.
صافی‌ها
افشانک‌های سمپاش سوراخهای خیلی ریزی دارند که به آسانی مسدود می‌شوند. صافی‌ها در مسیر سمپاش واقع شده‌اند تا مواد جامد را گیر بیندازند.
محل قرار گیری و تعداد صافی‌ها در مدلهای مختلف متفاوت می‌باشد. صافی‌ها را می‌توان در دهانه‌ی ورودی در مکش پمپ و خطوط تخلیه و در هر افشانک پیدا نمود. صافی‌ها باید تمیز نگه داشته شوند. کنترل‌ها شامل سوپاپ اصلی کنترل برای لوله حامل افشانک یا میله سمپاش ، یک تنظیم کننده فشار و یک کنترل انتقالی که مواد شیمیایی را مجاز می‌سازد تا از جلو به عقب مخزن انتقال یابد. سمپاش‌های قدیمی‌تر دارای کنترل‌های دستی می‌باشند و لی ماشین‌هایی که به تراکتور با اطاقک نصب هستند دارای سیستم‌های کنترل الکتریکی یا الکترونیکی‌اند که به کمک سویچ‌های داخل اطاقک کار می‌کنند.
سوپاپ اصلی کنترل دارای سه وضعیت است که به وسیله اهرم یا سوییچ کنترل از دور انتخاب می‌شود. این کنترل سمپاشی کردن، قطع سمپاشی و مخلوط کردن را تأمین می‌کند.
الف) سمپاشی کردن: محلول به وسیله پمپ از مخزن کشیده و تحت فشار به افشانک‌ها ارسال می‌شود تا به صورت ذرات ریز (غبار) به کار برده شود.
ب) قطع سمپاشی: پمپ، محلول را از بوم مکیده و آن را به مخزن بازگشت می‌دهد. این سیستم مکش، قطع سریع مواد شیمیایی را موجب می‌شود و چکیدن بوم را به حداقل کاهش می‌دهد. وضعیت قطع سمپاشی فقط برای مدت کوتاه استفاده می‌شود. وقتی که بوم خشک مکیده شود. پمپ ، هوا را به داخل مخزن می‌کشد و در سطح محلول کف ظاهر می‌شود. وقتی که سمپاشی مجدداً شروع می‌شود، کف عملکرد ضعیف افشانک را ایجاد می‌کند.
ج) مخلوط: اهرم باید پس از مدت کوتاهی در وضعیت قطع سمپاشی به سمت مخلوط حرکت داده شود. سپس پمپ محتویات مخزن را به گردش در می‌آورد تا آنها را کاملاً مخلوط نگه دارد.
بعضی سمپاش‌ها سیستم پرکن موتور گرد قوی دارند. از پمپ برای پر کردن مخزن با آب استفاده می‌شود تا آن را برای مسیر بعدی روی مزرعه آماده سازد. این عمل یک روش خیلی سریع پر کردن مخزن است.
بوم و افشانک
عرض بوم از 5/5 تا بیش از 18 متر متغیر است. بعضی از سمپاش‌های خودگردان در آن واحد 27 متر را پوشش می‌دهند. یک نمونه از سمپاش مرعه‌ای سوار دارای عرض میله 10 متر بوده و 21 افشانک در فواصل 50 سانتی‌متر دارد. بوم به صورت قطعات سه یا پنج تایی ساخته شده و برای حمل و نقل در پشت ماشین تا کرده می‌شود.
دو نوع متداول افشانک، روش سمپاشی بادبزنی شکل و مخروطی شکل را ایجاد می‌کنند. آنها از جنس پلاستیک، فولاد با برنج ساخته شده‌اند. ممکن است یک وسیله ضد چکه نظیر سوپاپ تحت فشار فنردار ساچمه‌ای کوچک در داخل هر افشانک تعبیه شده باشد. زمانی که سمپاشی شروع می‌شود. فشار پمپ سوپاپ ساچمه‌ای را باز می‌کند. وقتی که سمپاشی متوقف می‌شود فنر سوپاپ را می‌بندد. نوع دیگر از واحد ضد چکه از یک مجموعه دیافراگمی کوچک استفاده می‌کند که هنگامی که کنترل در وضعیت قطع سمپاشی قرار می‌گیرد از جریان سم به افشانک جلوگیری می‌کند.
بادبردگی سم
در شرایط بادی، محلول خیلی خرد شده ممکن است به فاصله دور وزیده شده و به محصولات مجاور صدمه وارد کند. برای کاهش بادبردگی سم تا جایی که ممکن است باید از فشار کم سمپاشی استفاده نمود.
افشانک‌های مخصوص با فشار کاری فقط 75% بار را می‌توان برای برطرف کردن مشکل بادبردگی استفاده نمود. ذرات سم که توسط این افشانک پخش می‌شود بزرگترند. بنابراین باد بر آن تأثیر کمتری دارد.
مقدار استعمال
سه عامل بر مقدار استعمال سمپاش‌های گیاهی تأثیر می‌گذارند که عبارتند از:
سرعت جلو تراکتور
سرعت کم تراکتور مقدار استعمال بالایی می‌دهد با تغییر دنده برای دو برابر کردن سرعت رو به جلو، مقدار استعمال نصف می‌شود.
فشار پمپ
مقدار استعمال بالاتر را می‌توان با افزایش فشار پمپ به وسیله پیچ تنظیم سوپاپ کنترل به دست آورد. فشار زیاد همچنین اندازه ذرات کوچکتری را ایجاد می‌کند و منجر به مشکل بادبردگی می‌شود.