اگر بخواهیم معیارهای طراحی یک پردیزه و ساختمان های دانشگاه را جمع آوری کنیم، و بایدها و نبایدها و محدودیت ها را شناسائی کنیم اهم آنها بدین قرارند:
- سیستم آموزشی (گروهی یا دانشکده ای) باید مشخص و سپس بر آن اساس برنامه کالبدی تهیه و تدوین گردد.
- با توجه به تحولات سیستم آموزشی و علمی و متغیر بودن پذیرش رشته ها و گروه ها، طرح باید از انعطاف پذیری برخوردار باشد، به صورتی که ایجاد تغییرات در طول عمر دانشگاه که حدود 200 سال است و در زمان بهره برداری به سهولت امکان پذیر گردد.
- شرایط اقلیمی محل باید مورد توجه قرار گیرد و خصوصیات معماری و بافت مجموعه متأثر از آن باشد.
- مسائل مربوط به زلزله خیزی محل اجرای طرح مورد نظر قرار گیرد.
- در شکل گیری مجموعه به تناسبات و مقیاس انسانی توجه شود.
...
نگاهی به اندازة فضاهای آموزشی استاندارد
به دلیل تبعیت از اصل تغییرپذیری فضاهای آموزشی، عناصر ثابت که عمدتاً هادی های عمودی تأسیسات و برق هستند، در فضای بین ستون های دوگانه و به فاصله هر 5/7 متر استقرار داده شده و در نتیجه مابقی سطح از انعطاف پذیری لازم برخوردار است. طرح ساختمان ها بر پایه مدول 5/1×5/1 متر صورت گرفته که اندازه بهینه برای فضاهای آموزشی است و استقرار عناصر و اجزای مستقر در سقف (دریچه ها، چراغ ها، دتکتورها، بلندگوها و غیره) بر پایه شبکه بندی مدولار است، به صورتی که با تغییرپذیری فضا نیازی به تغییر در شبکه های تأسیساتی و برقی نیست. ...