qمعیارهای عملکرد پرتفلیو vبا استفاده از مفاهیم تئوری سرمایه و CAPM و همچنین مفاهیم ریسک و بازده، سه محقق به نامهای ویلیام شارپ، جک ترنز و مایکل جنسن، معیارهایی را برای ارزیابی عملکرد پرتفلیو در سال 1960ارائه کردند. اغلب به این معیارها، معیارهای ترکیبی عملکرد پرتفلیو گفته می شود. این معیارها که امروزه اغلب از آنها استفاده می شود عبارت اند از: Øمعیار پاداش به تغییرپذیری Øمعیار پاداش به نوسان پذیری بازده Øمعیار تفاوت بازده جنسن q
vویلیام شارپ، معیاری ترکیبی از عملکرد پرتفلیو ارائه کرد که نسبت پاداش به تغییر پذیری(RVAR) نام دارد و بر مبنای تئوری بازار سرمایه استوار است. شارپ برای ارزیابی عملکرد از 34 صندوق مشترک سرمایه گذاری در طول دوره 1954 تا 1963 استفاده کرد. این معیار به صورت زیر است:
vتقریباً همزمان با شارپ(در اواسط دهه 1960)، جک ترنر نیز معیار مشابهی را با نام نسبت پاداش به نوسان پذیری بازده ارائه کرد. مانند شارپ، ترنر نیز درصدد ایجاد ارتباط میان ریسک پرتفلیو با بازده آن برآمد. با این حال، ترنر با این فرض که پرتفلیوها به اندازه کافی متنوع هستند میان بازده کل و ریسک سیستماتیک تمایز قائل شد. vترنر در اندازه گیری عملکرد پرتفلیو مفهوم خط شاخص را معرفی کرد. خط شاخص به عنوان معیاری برای تقسیم بازده اوراق بهادار به دو جزء سیستماتیک و غیر سیستماتیک معرفی می شود. از خط شاخص می توان برای نشان دادن رابطه میان بازده پرتفلیو و بازار استفاده کرد. شیب خط شاخص، نوسان پذیری نسبی بازده صندوقهای مشترک سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. شیب خط شاخص ضریب بتا است که معیار نوسان پذیری بازده پرتفلیو در رابطه با شاخص بازار را نشان میدهد.