کلیات و ویژگیهای طبیعی تالش
کلیات و ویژگیهای طبیعی تالش
توپوگرافی
اقلیم
درجه حرارت
بارندگی
رطوبت نسبی
تبخیر
نگرشی بر جغرافیای انسانی تالش
توزیع و تراکم جمعیت
ساخت جنسی و سنی
جمعیت شاغل بر حسب گروههای عمده فعالیت
عناصر جمعیتی
باروری
مرگ و میر
رشد جمعیت در شهرستان تالش
مهاجرت در شهرستان تالش
وضع سواد و کیفیت آموزش
آموزش
نهضت سوادآموزی
بهداشت و درمان
شاخصهای بهداشتی
چگونگی تاثیرگذاری زنان روستایی تالش بر توسعه منطقه
بستر اکولوژیکی و عمومی منطقه مورد مطالعه
بستر جمعیتی روستاهای منطقه مطالعاتی
حجم خانوار
کلیات و ویژگیهای طبیعی تالش
موقعیت، حدود و وسعت:
استان گیلان بر قسمتی از ارتفاعات شمالی ایران شامل دامنه‌های شرقی و کوهستانهای تالش از خط‌الراس ارتفاعات تا جلگه ساحلی دریای خزر و بخش از البرز غربی از حوضه انتهائی دره شاهرود تا جلگه گیلان اطلاق می‌شود که نواری ساحلی یا پهنای متغیر و امتدادی متفاوت مجموعه کوهستانهای فوق را در ارتباط با دریای خزر قرار می‌دهد. این سرزمین از رود آستارا در شمال تا مرز جنوبی بخش عمارلو در حاشیه شاهرود در جنوب به ترتیب بین 36 درجه و 36 دقیقه و 3 ثانیه و 38 درجه و 27 دقیقه و 7 ثانیه عرض شمالی در امتداد شمال غربی- جنوب شرقی کشیده شده و در جهت مداری، از قلل مرتفع بغروداغ یا بکروداغ (دهستان کرکانرود جنوبی) در مغرب تا مرزهای غربی استان مازندران در شرق به ترتیب بین 48 درجه و 34 دقیقه و 25 ثانیه و 50 درجه و 26 دقیقه و 42 ثانیه طول شرقی شده است.[1] ناحیه مورد مطالعه یکی از شهرستانهای استان گیلان می‌باشد بنام شهرستان تالش. شهرستان تالش در ساحل دریای خزر و انتهای غربی استان گیلان در طول جغرافیایی 48 درجه و 54 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 37 درجه و 48 دقیقه شمالی قرار دارد. این شهرستان از طرف شمال به شهرستان آستارا از طریق شمال غربی به شهرستان اردبیل از طرف غرب به خلخال و از جنوب به فومن و صومعه‌سرا از طرف جنوب‌شرقی به بندر انزلی و از طرف شرق به دریای خزر محدود می‌شود. شهرستان تالش در 45+ متری از سطح دریا قرار دارد و در فاصله 331 کیلومتری فضایی تهران می‌باشد.مساحت این شهرستان معادل 6/2215 کیلومتر مربع است.
منطقه مورد مطالعه از نظر توپوگرافی می‌بایست به حوزه‌های جداگانه‌ای تفکیک گردد، با این فرض که ارتفاع، توپوگرافی بر نوع معیشت و بهره‌برداری از زمین تأثیر گذاشته و در نهایت با تغییرات نوع بهره‌برداری معیشت و اشتغال زنان نیز دستخوش دگرگونی خواهد شد.
این منطقه به سه قسمت از دید توپوگرافی مجزا شده است:
1- جلگه: که نواحی کمتر از صد متر را تشکیل می‌دهد.
2- کوهپایه: که مناطق 500-100 متر ارتفاع را در بر گرفته.
3- کوهستان: که دارای ارتفاع بیش از 500 متر می‌باشد.
لذا در مطالعه حاضر نیز به دلیل تنواعات فراوان شهرستان تالش در عین همگنی ظاهری آن و با نظر به تقسیم‌بندیهای انجام شده در این منطقه کل شهرستان به چهار بخش متمایز تفکیک می‌گردد.
تمایزات ارتفاع از سطح دریای آزاد می‌باشد لذا حوزه‌ها بدین شرح تعیین گردیدند.
الف) منطقه پست ساحلی و نوار جلگه‌ای حاشیه دریای خزر که ارتفاع زیر صفر متر داد.
ب) بخشی از مناطق پست جلگه‌ای و کوهپایه که منطقه‌ای با ارتفاع 500-0 متر را در بر می‌گیرد.
ج) منطقه کوهستانی و نسبتاً مرتفع که ارتفاع آن از سطح دریای آزاد 2000-500 متر.
د) مناطق بسیار مرتفع و قلل کوهها که معمولاً پوشیده از برفهای دائمی است با ارتفاع بالای 2000 متر.
مناطق چهارگانه فوق هر یک دارای خصایص ویژه‌ای است که شرایط اکولوژیکی خاصی را فراهم ساخته است شرایط غالب بر هر یک از مناطق مذکور به شرح زیر می‌باشد.
الف: ابتدا قسمت پست ساحلی که در معرض امواج دریای خزر قرار دارد. این قسمت در ارتفاع کمتری از سطح دریای آزاد واقع شده و در پاره‌ای نقاط بصورت باتلاق درآمده است.
در اینجا خود را در مقابل پدیده‌ای مداوم می‌بینیم، حرکت امواج و شدت بادهای شمالی و شمال‌غربی که بر سطح دریا مسلط است، مسافتی از ساحل را با شنهایی که باد آنها را جابجا می‌کند به صورت تپه‌های می‌پوشاند. در سمت دیگر این تپه‌های شنی به طرف داخل، رودخانه‌ها با رسوبات زیادی که همراه دارند از کوه سرازیر می‌شوند.
از آنجائیکه سراسر بخش شمالی این منطقه توسط دریا محدود شده است، منطقه مذکور از عمده‌ترین مراکز جذب توریست می‌باشد و در فصول غیر کشاورزی نیز صید و ماهیگیری منبع کسب درآمد مردم این ناحیه محسوب می‌گردد. دشت گیلان که در حد فاصل چند منطقه با رژیم‌های آب و هوایی مختلف، معتدل‌بری زیر استوایی خشک مدیترانه‌ای قرار گرفته است از لحاظ رژیم آن مدیترانه‌ای است که دارای یکنواختی خاصی می‌باشد.