مقاله مقدمه ای بر سفال و سفالگری
بصورت جامع و کامل (79 صفحه) ورد
بخشهای مختلفی از متن مقاله:
خاک دستمایة خداوند برای آفرینش انسان است . همه از خاک به وجود آمده ایم و به خاک برمی گردیم. آنچه خداوند ما را از آن آفریده پاکترین عناصر طبیعت می باشد. آب و خاک یکی از برترین هنرهای انسانی که از مظاهر خداوند بر روی زمین است هنر شکل دادن به گل یا همان سفال است. انسان از همان ابتدای خلقت به این هنر روی آورد. انسان غارنشین برای تهیه و نگهداری غذا از گل شکل گرفته استفاده می کرد، آنها برای این کار گل را به شکل ظروف مورد نیاز خود در آورده و آن را در مقابل نور و حرارت خورشید قرار می دادند تا خشک شود. این بار 27000 سال پیش در منطقه Dolni Vestonice یا همان چک و اسلواکی امروزی مردم از آتش برای سخت کردن ظروف گلی استفاده کردند. برای پخت سفال بدون شکستگی آنها گل را در هوا کاملاً خشک می کردند و سپس آن را به راحتی در یک آتش باز قرار می دادند و با دمایی حدود c650 تا c 750 می پختند. در این منطقه بقایای تعداد زیادی از سفالینه های ساخت دست بشر که مجسمه هایی از انسانها و حیوانات است یافت شده.
...
فصل اول
معرفی سفالگری به روش قالبگیری
کارآگاه سفالگری و وسایل آن :
1 - کارگاه سفالگری دارای 2 سالن می باشد که سالن اولیه کارگاه قالب و قالبگیری و همچنین دارای دوغاب و کوره می باشد.
سالن دوم،سالنی است که در آن کار نقاشی و کار لعاب و ما در قالب در آن وجود دارد.
قالب ها :
ابتدا شکل سفالینه ای که در نظر داریم طراحی می کنیم، سپس مدل گلی آنرا تهیه می کنیم و بعد از خشک شدن مدل از آن قالب می گیریم. این قالب تماماً از گچ می باشد به علت اینکه گچ یک سطح آبکشی دارد که آب دوغاب را جذب خود کرده و یک پوسته از دوغاب به قالب می نشیند.
تهیة دوغاب :
دوغاب در اصل مخلوطی از خاک و آب است ، که این خاک از چند نوع می باشد:
1 - خاک رس
2 - خاک کائولن
3 - خاک فلرسپات
4 - خاک بال کلی .
1 - خاک رس : قدیمی ترین خاکی که در سفالگری به کار رفته می شد، خاک رس است. این خاک در همه جای زمین وجود دارد، کافی است که حدود 2 متر از زمین را کنده و به خاک رس طبیعی دست پیدا کنیم. ولی یک نوع خاک رس دیگر وجود دارد، که این خاک مصنوعی می باشد که از انواع فضولات حیوانی که بر روی هم انباشته شده به دست می آید.
...
پخت :
بعد از مراحل خط گیری و پویش کاری سفالینه ها آماده برای پخت در کوره می باشند. در این مرحله سفالینه ها را جمع آوری کرده و در درون کوره قرار می دهیم. کوره به دو شکل است : 1 - کورة سنتی 2 - کورة الکتریکی.
1 - کورة سنتی
کوره اطاقکی به اندازه m 2 × m 2 به شکل استوانه می باشد که سقف آن گنبدی شکل است و جنس آن تماماً از آجر است. مشعل کوره در قسمت پایین آن در داخل یک حفره به شکل تنور می باشد. سوخت آن نفت سفید ، گاز یا گازوئیل است. در پایین کوره دریچه ای وجود دارد که به مشعل متصل است. از این دهانه سوخت و اکسیژن به مشعل می رسد. دهانة ورودی کوره 1 مترونیم می باشد که به شکل طاق است . از این دهانه برای ورود به کوره و چیدن سفالینه ها در داخل طبقات آجری که دور تا دور کوره قرار دارد استفاده می شود.
سفالینه ها که لعاب نخورده اند در طبقات پایین قرار می گیرند ولی سفالینه هایی که جهت لعابکاری به کوره برده شده اند در طبقات فوقانی تر قرار می گیرند. کوره های سنتی به دلیل حجم زیادی که دارند معمولاً هر یک ماه یا هر 20 روز یک بار روشن شده و تمام سفال های جمع آوری شده اعم از لعاب دار و بدون لعاب را در آن قرار می دهند.