شیمی در نگاه جهان
1- کروم چیست؟........................................................ 3
2- عنصر هیدروژن و ترکیبات آن....................................... 12
3- کف چیست؟......................................................... 17
4- دانستنی هایی درباره ی شیمی ............................... 27
5- اورانیم در گذر زمان.................................................. 39
6- کاربرد شیمی...................................................... 45
7- دستاوردهای علمی مرتبط با شیمی ......................... 51
8- منابع 53
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
کروم
کروم فلزی از عنصرهای گروه ششم جدول تناوبی است که در طبیعت ظرفیت های گوناگونی را، از 2- تا 6+ از خود به نمایش می گذارد. ورود این عنصر به بدن از راه های مختلفی امکان پذیر است چنان که، در افراد معمولی، دستگاه گوارش و در کارگران صنایع، دستگاه تنفس عمده ترین این راه ها به شمار می آید. در میان انواع ترکیب های کروم، ترکیب های سه و شش ظرفیتی آن، بیش ترین اهمیت را دارند. کروم سه ظرفیتی ماده ای مغذی برای بدن است در حالی که، کروم شش ظرفیتی عامل بسیار زیان آور برای سلامتی انسان به شمار می رود. از آن جا که هطرهای ناشی از رو به رو شدن با مقادیر بالایی از ترکیب های کروم سه و شش ظرفیتی امری جدی است به کارگیری تدابیر کنترلی در این زمینه، ضروری به نظر می رسد.
خواص کروم
کروم فلزی خاکستری ، بی بو م بی مزه، سخت و براق است که در برابر اکسایش، حتی در دماهای بالا پایداری زیادی از خود نشان می دهد. نام این عنصر از کلمه ی یونانی Choroma ، به معنی رنگ گرفته شده است، چرا که بیش تر نمک های آن رنگی هستند. این عنصر که از عنصرهای انتقالی گروه ششم جدول تناوبی است تبخیر نمی شود اما می تواند به صورت ذرات ریز در هوا معلق باشد. این ماده در طبیعت قابل تجزیه و تخریب نیست و به طور طبیعی در صخره ها ، بدن گیاهان و جانوران، خاک، و گازها و ذرات منتشر شده از آتشفشان ها یافت می شود.
کروم در طبیعت به شکل های گوناگونی وجود دارد که از آن جمله می توان به کروم فلزی (کروم با ظرفیت صفر)، کروم دو، سه، چهار، و کروم شش ظرفیتی اشاره کرد. البته در این میان، کروم فلزی و کروم سه و شش ظرفیتی اشاره کرد. البته در این میان، کروم فلزی کروم سه و شش ظرفیتی از اهمیت بیش تری برخوردارند.
کروم فلزی حاصل فعالیت های انسانی و فرایندهای صنعتی بوده، در صنایعی مانند تولید فولاد یا دیگر آلیاژهای حاوی کروم، صنایع چرم و نساجی مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار کروم موجود در فولاد و دیگر آلیاژها ، بین 11 تا 30 درص متغیر است. ...
...
اورانیم در گذر زمان
هنگامی که مارتین هایتریش کلاپروت، دانشمند آلمانی در سال 1789 سنگ معدن پیچبلند را مورد بررسی قرار داد، شناخت عنصر اورانیم و ورود آن به میان دیگر عنصرهای جدول تناوبی رقم خورد. پیش از آن، گمان می رفت که سنگ معدن یاد شده، شامل آهن و روی باشد اما بررسی های کلاپروت نشان داد که جزیی دیگر نیز در این سنگ معدن، عنصرهای یاد شده را همراهی می کند. وی گرد سیاه رنگی از پیچبلند به دست آورد و آن را به عنوان عنصری جدید معرفی کرد و نام اورانیم را از روی نام سیاه ی اورانوس برای این عنصر برگزید. گفتنی است که سیاره ی اورانوس در سال 1781 توسط ویلیام هرشل شناخته شده بود.
به هر حال، در سال 1841 ، بررسی های یک شیمی دان فرانسوی، اوژن ملشیور پلیگو نشان داد که گرد تهیه شده توسط کلاپروت، یک اکسید است و باید کاهش یابد تا بتوان عنصر جدید را که یک فلز است، از آن به دست آورد.
اورانیم، فلزی سفید مایع به نقره ای، الکتروپوزیتیوی قوی، شکل پذیر و چکش خوار است که چگال بوده، اندکی رسانای جریان برق است. در دمای c 1132 ذوب می شود و درc 3818 می جوشد. چگالی این فلز در دمای C 20، CM / g 05/19 ، ظرفیت گرمایی آن cal/molc 6/6 و گرمای هم جوشی آن kcal/mol 7/4 است. با مولیبدن، نیوبیم و زیرکونیم محلول های جامدی تشکیل می دهد که در راکتورهای هسته ای کاربرد دارد. اورانیم از دید شیمیایی، عنصری واکنش پذیر است چنان که تقریباً با همه ی نافلزها واکنش می دهد و در واکنش با آب، اسیدها و پراکسیدها را تشکیل می دهد اما در برابر قلیاها بی اثر است. این فلز در هوا به آرامی اکسید می شود و اکسیدهایی به فرمول Uo2 (اورانیم دی اکسید)، U3O8 ( تری اورانیم اوکتا اکسید) و UO3 (اورانیم تری اکسید) تشکیل می دهد . ...
...