کورماتوگرافی برای تعیین اوزان ملکولی
کروماتوگرافی ژل تراوا (GPC)
تا بحال برای تعیین توزیع وزن مولکولی، این روش از همه روشهای دیگر بیشتر استفاده شده است. روش کروماتوگرافی ستونی و GPC ممکن است برای به دست آوردن اجزای وزن مولکولی نزدیک بهم مورد استفاده قرار گیرد. عمل تفکیک بر روی ستون پر شده با موادی که دارای خلل و فرج بسیار زیاد هستند، انجام می شود که مولکولهای پلیمر را بر اساس اندازه آنها جدا می کند، پدیده ای که بیشتر به عنوان مولکولی بیان می شود. (این روش کلی برخی اوقات به عنوان کروماتوگرافی جدا کننده بر اساس اندازه مولکولی و بهره گیری از فرآیند غربال کردن خوانده می شود) نقطه نظرهای علمی در حال حاضر بر این است که عمل جداسازی بر اساس حجم هیدرودینامیک مولکولها است تا وزن مولکولی در ثانیه. مولکولهای کوچک به طور موثرتری در خلل و فرج ستون نفوذ می کنند، بنابراین پارامتر از ستون عبور می کنند. اجزای با وزن مولکولی بالاتر زودتر از ستون خارج می شوند.
مسئله بزرگ در مورد کالیبراسیون یک ستون GPC مخصوص برای یک پلیمر مشخص این است که نمونه های استاندارد کمی با توزیع وزن مولکولی باریک به طور تجارتی در دسترس می باشند. پلی استیرنهای استاندارد با واحد نزدیک برای محدوده وسیعی از وزن های مولکولی (5/2-600 میلیون) در دسترس می باشند و این ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.