مقاله شرایط و نحوه انجام آبیاری قطره‌ای گیاهان و بارور کردن زمین در 12 صفحه ورد قابل ویرایش
خلاصه مطالب:
آبیاری قطره ای روش موثری برای حاصلخیز نمودن زمین است و جدا از ویژگیهای خاص محیطی و ارگانیسم موجود در خاک، این روش میتواند به افزایش کیفیت محصول و خاک زمین کمک کند.
برای دستیابی به شرایط ایده آل در میزان حاصلخیزی زمین نیاز به دانش کافی و آشنایی با روشهای مغذی نمودن و غنی کردن خاک داریم، تأمین مواد مغذی خاک از طریق تکنولوژی تزریق مواد و یا برنامه های علمی آبیاری و علاوه بر اینها تکنیکهای جدید پرورش خاک و یا غلات میتواند امکانپذیر باشد.
استفاده از این تکنیکها علاوه بر کمک به افزایش کیفیت محصول میتواند در کاهش صدمات محیطی مؤثر بر کیفیت محصول و خاک نیز تأثیر گذار باشد.
یک آبیاری اصولی و علمی میتواند به اندازه تأثیر یک خاک مغذی و حاصلخیز بر کیفیت محصول اثرگذار باشد. استفاده از روشهای آبیاری اصولی و علمی با کاهش میزان رطوبت غیرضروری زمین میتواند در کاهش آلودگیها و بیماریهای موجود در خاک مرطوب نیز مؤثر باشد.
در واقع استفاده از روش آبیاری قطره ای کنترل امراض و آفات موجود در زمین را نیز آسانتر می‌کند. برای دستیابی به روش ایده آل نیاز به مدیریت دانش و مهارت کافی است، در بحث فوق اطلاعات مهمی در خصوص اجزا و برنامه های اصلی که در طرح ریزی و ارزیابی یک برنامه باروری موثرند ارائه شده است.
فراهم کردن مواد مغذی موردنیاز خاک:
در طرح ریزی یک برنامه تغذیه و تأمین مواد مغذی خاک نیاز به دانش کافی و اطلاع از وضعیت مواد معدنی موجود در خاک است. بسیاری از خاکها به طور ذاتی حجم وسیعی از مواد معدنی و مغذی را دارا هستند و استفاده از روش آبیاری نادرست و یا تغذیه نادرست خاک، میتواند به آن آسیب رسانده و صدمات جدی به خاک وارد نماید. برنامه مناسب برای تقویت و بارور نمودن خاک از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است به همین دلیل انجام تحقیقات آزمایشگاهی پیش از اعمال برنامه ها روی زمین امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.
خاکها دارای انواع ترکیبات معدنی و یا آلی نیتروژن هستند، میزان این ترکیبات در خاکها با هم متفاوت است اما بیشتر مواقع خاکها دارای میزان بیشتری NO3 هستند و NO4 معمولاً 20% حجم مواد معدنی خاک را به خود اختصاص میدهد. تشخیص دقیق میزان نیتروژن در حالت ترکیبات معدنی کار مشکلی است اما به هر حال آگاهی از میزان این ترکیبات در خاک امری ضروری است و به طور عموم میزان ترکیبات معدنی نیتروژن در 5/0 تا 2 کیلوگرم خاک برای تخمین زدن میزان کلی آن لازم است. (Magdoff, 1991)
برخلاف نیتروژن و ترکیبات آن تشخیص میزان K , P در خاک با استفاده از آزمایشهای شیمیایی ساده امکانپذیر است. تشخیص میزان این مواد نیز بستگی به شرایط خاص محلی و خصوصیات خاک موجود در هر محل دارد. در مناطق جنوبی خاکهای ماسه ای اسیدی سرشار از P و K وجود دارد. تشخیص میزان K و P در خاکهای معدنی در مناطق غربی از طریق استفاده از بی کربناتها و استات آمونیوم امکانپذیر است، Reisenauer , 1983 ) ، خاکهای معدنی مناطق غربی معمولاً از حجم K پتاسیم بالایی برخوردار هستند و میزان حاصلخیزی آنها با گذشت زمان افزایش می یابد، میزان P فسفر موجود در این خاکها نیز در حد مطلوبی قرار دارد. میزان پتاسیم K در خاکهای مناطق جنوب شرقی معمولاً کمتر است، گرچه که میزان فسفر به این عوامل بستگی ندارد و با افزایش دفعات کاشت محصول میزان P موجود در خاک افزایش می یابد.
بررسی لزوم وجود مواد مغذی و معدنی:
برنامه های آبیاری اصولی که به آنها اشاره شد در بیشتر موقعیتها مواد معدنی مناسب و موردنیاز را برای خاک تأمین می‌کنند، چرا که وجود مواد معدنی کافی در خاک برای رشد بهتر و کیفیت بیشتر محصول اهمیت زیادی دارد. در بعضی از انواع محصولات امکان بررسی ترکیبات نیتروژن NO3-N موجود در خاک معمولاً قبل از مرحله کاشت وجود دارد و بعد از آن نمونه برداری نتیجه مطلوب را در بر نخواهد داشت. از زمانی که اضافه کردن مواد معدنی و نیتروژن به خاک از طریق آبیاری قطری انجام می‌شود امکان تأمین مواد موردنیاز به حد کافی برای محصولات و خاک زراعتی بیشتر فراهم شده و نتایج بهتری دربرداشته است، به طوری که به تدریج بر کیفیت عملکرد و نحوه کار این روش افزوده شده و هر روز پیشرفتهایی در این زمینه حاصل می‌شود.
در حال حاضر تکنیکهای متفاوتی برای تخمین میزان نیتروژن وجود دارد و یکی از آنها استفاده از تیوبهای حلال خاک به نام Suction Lysimeter است. این وسیله شبیه فنجان سرامیکی است که به تیوبهای عمیقی متصل شده است و در خاک قرار میگیرد و عملیات نمونه برداری و وکیوم خاک را انجام داده و آب نیز از خاکهای اطراف دستگاه وارد تیوب می شود، مراحل خاصی انجام شده و میزان نیترات موجود در خاک سنجیده می‌شود. اما استفاده از روش Suction Lysimetry محدودیتهایی هم به دنبال دارد، اول اینکه هر قسمت از زمین دارای ویژگیهایی متفاوت با قسمتهای دیگر است و زمانی که NO3-N به وسیله فشار هوا به جلو رانده می‌شود ممکن است حجمی از آن در مسیر ته نشین شده و یا در قسمتهایی از مسیر بماند، البته این مشکل نسبتاً قابل حل است و با نمونه برداری های مکرر از قسمتهای مختلف قابل جبران خواهد بود، اما مطمئناً هزینه و زمان زیادی صرف انجام این کار خواهد شد. تجزیه و تحلیل دقیق و اصولی نتیجه کار نیز مشکل ساز است به طور عموم مقدار بیش از 75 میلی گرم بر لیتر نیتروژن گواهی این مطلب است که میزان نیتروژن موجود در خاک به اندازه ای است که میتواند نیازهای اساسی و اولیه خاک و محصول کاشته شده را رفع نماید.
مقدار ترکیبات نیتروژن NO3-N کمتر از این حد احتمالاً برای محصول مشکل ساز بوده و نمی تواند نیازهای اولیه محصول را تأمین نماید.