مقاله بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه در 32 صفحه ورد قابل ویرایش
(1)
طرح تحقیقی
1-1 مقدمه :
پیشرفتهای روز افزون علوم ورزشی درسالهای اخیر بسیار چشم گیر بوده و آمادگی جسمانی نیز به عنوان بخش مهمی از این علم از تنوع ، تغییر و توسعه به دور نبوده است. بازیکنان فوتبال به قدرت و توان ، دوندگان ماراتن به استقامت ، قهرمانان 100 متر به سرعت و بسیاری از ورزشکاران به انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی نیاز دارند.
خوشبختانه ، اکنون تجربه مربیان به همراه تحقیقات و مشاهدات آزمایشگاهی و میدانی موجب طراحی برنامه های نظام دار و در نتیجه ، بهبود آمادگی عضلانی شده است. آمادگی عضلانی شامل قدرت و استقامت عضلانی ، توان ،سرعت ، انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی است . در ورزش فوتبال قدرت ، سرعت و ترکیب موثر این دو عامل (توان) از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
در این تحقیق سعی شده است که اثرات دو روش تمرین با وزنه و تمرینات پلایومتریک بر عوامل مذکور مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد . تمرینات با وزنه روش مناسبی برای بهبود قدرت قدرت و در نتیجه توان بشمار می روند.
با توجه به اصل ویژگی تمرین برای توان ، ورزشکارن باید تلاش کنند تا بار ( وزنه ) را تا حد امکان به سرعت حرکت دهند. در انتخاب برنامه تمرینی توان، باید به این نکته توجه کرد که سرعت تمرینات تا حد زیادی به سرعت حرکات رشته مورد نظر نزدیک باشد.
روش تمرینی دیگری که در بسیاری از مهارتهای ورزشی برای بهبود توان موثر است ، تمرینات پلایومتریک است. اهمیت این تمرینات استفاده از «پیش فشار» و کشش ناگهانی عضله می باشد . در حرکات پلایومتریک در طی مرحله اکسنتریک یا مرحله فشار یعنی وقتی که عضله به سرعت کشیده می شود ،اعضای کشسان عضله نیز کشیده می شوند و بخشی از نیروی فشار را به شکل انرژی کشسان ذخیره می کند ودر حین مرحله کانسنتریک یا غلبه عضله که با تحریک بازتاب میوتاتیک روی می دهد انرژی کشسان ذخیره شده آزاد می شود . این تمرینات موجب آمادگی دستگاه عصبی و عضلانی می شود و در نتیجه به ورزشکار اجازه می دهد که در فعالیت هایی که همره با تغییر جهت می باشند، به نحو قدرتمند و سریعی اجرای وظیفه نماید.
تحقیق حاضر نیز با بررسی و مقایسه اثرات این دو روش تمرینی بر میزان برد شوت ، سرعت و توان انفجاری بازیکنان فوتبال سعی بر این دارد به این سئوال که کدامیک از روش ها ورزشکاران را در توسعه و عملکرد ورزش بیشتر یاری می بخشد جواب دهد.
2-1. بیان مسئله :
دامنه گسترده علم ورزش در جهان امروز ، با تحقیقات و بررسی های متعددی که انجام پذیرفته است بیش از بیش و بطور غیر قابل وصفی رو به گسترش می باشد .کارشناسان و مربیان همواره به دنبال این بوده اند که امتیازها و عملکرد ورزش را در ورزشکاران خود توسعه دهند .
بازیکنان فوتبال برای تحمل فشارهای بدنی به هنگام بازی و فراهم آوردن زمینه لازم برای استفاده از مهارتهای تاکتیکیشان در سرتا سر یک مسابقه ، به سطح بالایی از آمادگی نیاز دارند . بنابراین ، تمرین های آمادگی بخش مهمی از برنامه کلی تمرین هاست . در این ورزش قدرت ،سرعت و توان انفجاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است . بسیاری از فعالیت های فوتبال مثل تکل کردن ، پریدن ، ضربه زدن ، دویدن و تغییر جهت دادن از نوع فعالیت های پر قدرت و انفجاری و از ارکان اساسی موفقیت در این ورزش هستند.
اهداف ویژه ی تمرین های قدرتی عضله در فوتبال عبارتند از :
1) بالا بردن بازده توان در جریان فعالیت های انفجاری در یک مسابقه فوتبال مثل تکل کردن ، پریدن ، ضربه زدن و شتاب گرفتن .
2) پیش گیری از وقوع آسیب ها.
3) کسب مجدد قدرت پس از یک آسیب
بدیهی است که دست یابی به این اهداف مستلزم طراحی تمرین بر اساس یافته های علمی می باشد . بدین منظور 20 آزمودنی شرکت کننده در این تحقیق به دو گروه تقسیم شده و تمرینات منتخب پلایومتریک و با وزنه را به مدت 8 هفته و کلاً 24 جلسه انجام دادند تا به این پرسش پاسخ داده شود که کدامیک از این دو روش تمرینی برای بهبود فاکتورهای مذکور موثر و مفید واقع می شود .
3-1 . اهمیت و ضرورت تحقیق :
افزایش آگاهی و دانش مربیان و ورزشکاران درباره روشهای نوین حاکم بر فوتبال از مهمترین عوامل پیشرفت و توسعه فوتبال است. ارائه و اجرای طرح ها و سازماندهی ها توسط مربیان خلاق، زمینه پیشرفت سریع فوتبال را فراهم می آورد و از جمله ابزارهای کارایی آموزش مربیان یافته های پژوهشی نوین است. بررسی مسابقات انجام شده در سطح اول این رشته ورزشی بیانگر این موضوع است که امرزوه بیشتر گل ها از طریق شوت راه دور به ثمر می رسد.
همچنین داشتن سرعت زیاد از عوامل موفقیت بازیکنان در حال حمله و دفاع می باشد.
فعالیت هایی نظیر پریدن ، تکل زدن و پرتاب کردن نیز مستلزم داشتن توان انفجاری بالایی است بنابراین تقویت فاکتورهای مذکور از اهمیت بسیاری برخوردار است و می بایست از اولویت های برنامه تمرینی مربیان فوتبال می باشد . تمرینات پلایومتریک موجب آمادگی تقویت دستگاه عصبی عضلانی می شود و در نتیجه به ورزشکار اجازه می دهد تا در فعالیت هایی که همراه با تغییر جهت می باشند به نحو قدرتمند و سریعی اجرای وظیفه نمایند . این تمرینات با درگیر کردن بیشتر دوکهای عضلانی موجب ایجاد قدرت انفجاری بیشتر می شوند . بنابراین تمرینات پلایومتریک می تواند به عنوان یک روش تمرینی مناسب جهت کسب قدرت انفجاری و نیز افزایش سرعت مورد استفاده مربیان فوتبال قرار گیرد.
از طرف دیگر مطالعات اغلب مؤید آن است که تمرینات قدرتی بدون شک روی افزایش هر دو عامل سرعت و قدرت انقباض موثر است . نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که اجرای کدامیک از روش های تمرینی در بهبود فاکتوهای مذکور موثرتر می باشد.
4-1. اهداف تحقیق :
-1 . مقدمه :
آماده ساختن ورزشکار جهت کسب نتایج مطلوب به عوامل متعددی بستگی دارد که ممکن است نزد هر ورزشکاری متفاوت باشد . توصیه می شود که مربیان در شناخت و توسعه قابلیت های جسمانی ورزشکاران خود کوشش نمایند. این امر زمانی میسر می گردد که مربیان دانش لازم جهت شناسایی خصوصیات فردی و نقاط ضعف ورزشکار را داشته باشند . به همین دلیل عملی بودن تمرین ، موضوعی است که در سالهای اخیر هر چه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است و امروزه ثابت شده است که استفاده از تجربیات به تنهایی موفقیت ورزشکاران را تضمین نخواهد کرد ، بنابراین برنامه ریزی و تنظیم تمرین بر اساس متد علمی اهمیت زیادی پیدا کرده است . تحقیق حاضر در جهت دستیابی به دانش برنامه ریزی و تنظیم تمرین گامی کوچک برداشته است ، در این فصل تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده نیز بحث و تفسیر این نتایج ارائه شده است .
5-2 . خلاصه یافته ها :
افزایش آگاهی و دانش مربیان و ورزشکاران درباره روشهای نوین حاکم بر فوتبال از مهمترین عومل پیشرفت و توسعه فوتبال است . با توجه موارد ذکر شده و نظر به اهمیت قدرت ، سرعت و توان انفجاری در ورزش فوتبال محقق را بر آن داشت که اثر دو روش تمرین پلایومتریک و تمرین با وزنه را بر فاکتورهای مذکور بررسی نماید.
به منظور دستیابی به این هدف و اجرای تحقیق فوق از تعداد 140 بازیکن شرکت کننده در تمرینات تیم فوتبال جوانان شهرستان مهاباد ، پس از انجام تمرینات انتخابی تعداد 20 نفر از آنان بصورت گزینشی انتخاب و این تعداد بصورت تصادفی به دو گروه 10 نفری تقیسم شدند. پس از انجام پیش آزمون های شامل تست شوت کاشته فوتبال ، پرش عمودی در جا و دو سرعت از دو گروه، تمرینات دو گروه پلایومتریک و با وزنه بصورت 8 هفته یعنی 24 جلسه انجام شده است و پس از انجام پس آزمون از دو گروه و جمع آوری اطلاعات خام ، تجزیه و تحلیل آماری آنها نشان داد که:
1- اجرای تمرینات پلایومتریک بر میزان شوت بازیکنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است .
2- اجرای تمرینات پلایومتریک بر پرش عمودی بازیکنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است .
3- اجرای تمرینات پلایومتریک بر سرعت بازیکنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است .
4- اجرای تمرینات با وزنه بر میزان شوت بازیکنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است.
5- اجرای تمرینات با وزنه بر پرش عمودی بازیکنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است.
6- اجرای تمرینات با وزنه بر سرعت بازیکنان فوتبال تأثیر معنی داری ( 5%P< ) داشته است.
7- بین تأثیرات دو روش تمرینی پلایومتریک و تمرین با وزنه بر میزان شوت بازیکنان فوتبال اختلاف معنی داری وجود ندارد.
8- بین تأثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرین با وزنه بر روی پرش عمودی بازیکنان فوتبال اختلاف معنی داری ( 5%P< ) وجود دارد. در این میان تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری بازیکنان فوتبال تأثیر بیشتری داشته است.
9- بین دو روش تمرین پلایومتریک و تمرین با وزنه بر سرعت بازیکنان فوتبال اختلاف معنی داری ( 5%P< ) وجود دارد . در این میان تمرینات پلایومتریک بر سرعت بازیکنان تأثیر بیشتری داشته است.