دم اسبیان

موقعیت بازدانگان در رده‌بندی گیاهی

کلید شناسایی گروه های بازدانگان

‌رده‌بندی مخروطیان

تیرة کاج

دم اسبیان کنونی، گیاهان علفی نواحی مرطوب‌اند که در چمن‌زارها، مزراع، کنار جویها و چشمه‌های نقطا مرطوب روییده، در نواحی شمال ایران فراوان یافتن می‌شوند. ساقة این گیاهان بندبندی و تو خالی است. ریزوم دم اسبیان به طور افقی عمیقاً در خاک قرار داشته، از آن ساقه‌های هوایی و ریشه‌های نابجای فراوان جدا می‌شود.

دم اسبیان دو نوع ساقه، عقیم و بارور دارند.

ساقه‌های عقیم دم اسبیان سبز و بندبندی و در محل هر بند، پوشیده از فلسهای متعدد به هم چسبیده به صورت غلاف یک پارچه است. فلسهای تشکیل دهندة غلاف به منزلة برگهایی هستند که در کنار آنها جوانه‌هایی به تدریج رشد کرده، شاخه‌های فرعی متعدد تازه را چرخه‌وار به وجود می‌آورند.

ساقه‌های زایا یا بارور معمولاً در بهار ظاهر شده، عاری از شاخه‌های فرعی بوده، در انتها حامل سنبله هاگ‌زا هستند

Sp: اسپور

4- پروفانروگام‌ها: یا دانه‌داران ابتدایی که بازدانگان مقدماتی به شمار می‌آیند از این گروه گیاهی امروزه دو راسته باقی مانده است که یکی شامل یک تیره و چند جنس و دیگری یک تیره تک گونه‌ای است. دو راستة این گروه عبارتند از سیکادالها و ژنکیوآلها.

5- بازدانگان حقیقی یا مخروطیان: این گروه امروزه تیره‌های متعددی با 500 گونه داشته، در دو نیمکرة شمالی و جنوبی می‌رویند.

6- گروه حدواسط بازدانگان و نهان‌دانگان یا« کلامیدوسپرم»: گروه مزبور شامل راسته‌های ولویتچیال، گنه تال و افدرال است. گروه‌های 4 و 5 و 6 مجموعاً در یک گروه بزرگتری به نام ژیمنوسپرم که به معنی بازدانه است قرار می‌گیرند. در این گروه گیاهی تخمکها در برچه‌های باز قرار داشته، فاقد تخمدان (برچة بسته) پوشانندة تخمک‌اند.

خرید فایل

دانلود مقاله گیاه دم اسبیان

دم اسبیان دم اسبیان کنونی، گیاهان علفی نواحی مرطوب‌اند که در چمن‌زارها، مزراع، کنار جویها و چشمه‌های نقطا مرطوب روییده، در نواحی شمال ایران فراوان یافتن می‌شوند. ساقة این گیاهان بندبندی و تو خالی است. ریزوم دم اسبیان به طور افقی عمیقاً در خاک قرار داشته، از آن ساقه‌های هوایی و ریشه‌های نابجای فراوان جدا می‌شود. دم اسبیان دو نوع ساقه، عقیم و بارور دارند. ساقه‌های عقیم دم اسبیان سبز و بندبندی و در محل هر بند، پوشیده از فلسهای متعدد به هم چسبیده به صورت غلاف یک پارچه است. فلسهای تشکیل دهندة غلاف به منزلة برگهایی هستند که در کنار آنها جوانه‌هایی به تدریج رشد کرده، شاخه‌های فرعی متعدد تازه را چرخه‌وار به وجود می‌آورند. ساقه‌های زایا یا بارور معمولاً در بهار ظاهر شده، عاری از شاخه‌های فرعی بوده، در انتها حامل سنبله هاگ ...