خرید و دانلود در پایین صفحه تعداد اسلاید:22 احمد بن محمد بن عبدالجلیل سجزی دانشمند بزرگ سیستانی قرن چهارم هجری از سده دوم تا نهم هجری، مهمترین مراکز مطالعات ریاضی و نجوم، در جهان اسلامی، استقرار داشتند. در قرن دوم هجری، دانشمندان اسلامی دانش ستاره شناسی را از ایران باستان، هند و یونان قدیم، بسوی خویش جذب کردند. مهمترین اثر ستاره شناسی یونانی، که تا آن زمان به رشته تحریر در آمده بود ـ یعنی حدود 150 میلادی ـ پنج قرن قبل از ظهور اسلام، کتابی بود بنام «آلماگست» که توسط «تالمی» (ptolmy ، منجم اهل اسکندریه) نوشته شده بود. اگر چه ستارشناسان مسلمان، متدهای تالمی، را مورد تحسین قرار میدادند، بسرعت مبادرت کردند به تصحیح و تطبیق آنها، تا آنها را با مشاهدات زمان خودشان، بهتر سازگار نمایند. از این طریق منجمان مسلمان به پدیده های اساساً تازه ای دست یافتند همچون حرکت نقطه ...
ادامه مطلب ...
دوشنبه 8 شهریور 1395 ساعت 19:06