طرح توجیهی و کارآفرینی تولیدی لباس کار
عناوین موضوعات
پیشگفتار
بیان موضوع پروژه
فصل اول:
مدیریت
مدیریت یا سرپرستی
مدیریت پروژه
تعیین هیأت مؤسس
رضایت هیأت مؤسس
تهیه طرح پیشنهادی
معرفی نماینده تام الاختیار
دریافت مجوز فعالیت ذکر شده در طرح
تدوین اساسنامه پیشنهادی
افتتاح حساب در صندوق تعاون
آگهی دعوت از داوطلبان عضویت
آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی
ثبت نام داوطلبان عضویت در هیأت مدیره و بازرسان به دوره های آموزشی
تعریف مجمع عمومی
تصویب اساسنامه
انتخاب اعضای اصلی و علی البدل هیأت مدیره
وظایف و اختیارات هیأت مدیره
انتخاب بازرس یا بازرسان علی البدل
وظایف بازرس یا بازرسان
مدیر عامل
راهنمای علائم
فصل دوم:
برنامه ریزی
مقدمه
فصل سوم :
مدیریت اقتصادی
هزینه های سوخت مصرفی
حق بیمه و پاداش
هزینه تعمیرات و نگهداری ماشین آلات و تأسیسات
هزینه های جاری
هزینه های متفرقه و پیش بینی نشده
فصل چهارم
نتیجه گیری
نظام مدیریت مشارکتی
فهرست منابع و مأخذ
پیشگفتار:
در جوامع بشری بیکاری بعنوان معضل مطرح می باشد که در حال حاضر کشور ما نیز به شکل چشمگیری با آن رو به رو می باشد. این مشکل در بین جوانان و فارغ التحصیلان به صورت عمده مشاهده می شود. مسئولین و برنامه ریزان کلان کشور بدنبال راه حلی مناسب،جامع و در عین حال عملی برای رهایی از این معضل می باشد.
پیشنهاد چیست؟
تمامی افراد در زندگی خود به نوعی با مشکلات و مسائل متفاوتی دست به گریبان می باشند و در این زمینه تمام انرژی و همت خود را برای غلبه بر این مشکلات و مسائل بکار می گیرند و به صورت تنها و انفرادی در این راه قدم بر می دارند.
با توجه به پیشرفتهای گسترده و ایجاد پارامترهای جدید در برهه حساس عبور از هزاره دوم میلادی موفقیت و غلبه بر مشکلات با اقدامات انفرادی،دور از دسترس و بعضاً غیرممکن به نظر می رسند.
از طرف دیگر می دانیم بطور کلی هر عدم موفقیتی ناشی از عدم انتخاب روشهای کارآمد مربوط می باشد. اولین تصمیم در تعیین یک روش انتخاب کار فردی یا گروهی برای اجرای آن روش می باشند. بیائید این انتخاب را ریشه ای بررسی کنیم،یک سؤلال پیش می آید چرا باید به تنهایی به مصاف مشکلات رفت؟ آیا علت عدم موفقیت اشخاص در این نیست که به تنهایی به جنگ مشکلات می روند؟ آیا به نظر شما در این برهه اقدام و عملکرد انفرادی محکوم به فنا نمی باشند؟
نیازها و خواستگاه مشترک افراد در جوامع توسط گروههای متشکل و نظام یافته قابل حصول می باشند. در جهت حل مشکلاتی مانند بیکاری، مسکن و ... اقدام انفرادی ثمربخش نبوده و متضمن همکاری و همیاری گروهی می باشد. در این حالت وظایف و مخاطرات کار بعده این تیم یا گروه بوده و با اطمینان بیشتری می توان به رفع نیازهای معقول امیدوار بود.
اگر تجربیات ناموفق در کار گروهی مشاهده شود بی گمان می توان ادعا کرد که به روش صحیح تشکیل و اداره کار گروهی بهای کافی داده نشده است. متأسفانه در کشورها آموزش کافی و عملی در جهت انجام امور به صورت گروهی داده نشده است،معلمین ما این روش را به ما آموزش نداده اند. گویا فرهنگ ما با این روش بیگانه می باشد. باید این روش را بپذیریم و آن را به فرزندان خود بیاموزیم که اگر به دنبال فردای روشن و موفق می باشند باید به کار گروهی ایمان داشته باشند آنرا بیاموزند و در عمل تجربه نمایند و در پاسخ به سؤالات زیر ورزنده شوند:
1- چگونه می توان یک گروه تشکیل داد؟
2- ترکیب یک گروه چگونه است؟
3- روش کار گروهی چگونه است؟
4- سیستم تصمیم گیری و نظارت و کنترل و هدایت کار گروهی چگونه است؟
سؤالات فوق هنگام تشکیل یک گروه و نیز در اداره آن مطرح خواهد شد. آیا می توان بدون زمینه و تجربه قبلی پاسخگوی این سؤالات بود و می توان راه کارهای منطقی و عملی را ارائه دهد.
دولت جمهوری اسلامی ایران به این باور رسیده است که در این زمینه نیاز افرادی را که به کار گروهی علاقه مند هستند،جوابگو باشند.بگونه ای که ضمن سازماندهی این افراد آنها را از حمایتهای خود بهره مند سازند.