مقاله بهبود پاسخ دهی به داروهای ضد درد
هنگامی که درد توسط مخدرهای خوراکی کنترل نمی شود، باید سایر روشها درنظر گرفته شوند. در این مقاله به بررسی راههای نختلف در دسترس، فواید و خطرات همراه هر یک از این روش های جایگزین پرداخته شده و شواهد تازه ای در رابطه با تآثیر آنها در تسکین درد و آرامش بخشی به بیمار ارایه خواهند شد.
در درمان دردهای سرطانی متوسط تا شدید مورفین داروی استانداردی است که سایر مخدرها با‌آن مقایسه می شوند. تجویز مخدرها از راه خوراکی از سال 1986 توسط سازمان بهداشت جهانی و به خاطر سادگی، سهولت، و تأثیربخشی آن مورد تأیید قرار گرفته است.
مخدرهای را می توان به جز از راه قرص های خوراکی از راههای دیگری مالنند محلول های مایع، کپسول، ترکیبات مخاطی، شیاف، برچسب های پوستی، و تزریقات زیرجلدی، داخل وریدی و نخاعی تجویز نمود.
انتخاب راهی دیگر برای تجویز مخدرهای بستگی به فواید، خطرات، تأثیرگذاری ها و نیز هزینه های دارو بریا هر بیمار. این انتخاب همچنین توسط داروها و یا روش های تجویزی در دسترس در هر کشور و یا منطقه فرق می نماید.
مصاحبه با دکتر Nathan Cherny و دکتر Sharon Weinstein
س) آیا تجویز مخدرها از راه خورای همیشه بریا کنترل دردهای سرطانی ارجحیت دارد؟
ج) آری، راه خوراکی که بعلت سهولت، تحمل آسان و اینکه اکثراً ارزان ترین روش نیز می باشد توصیه می شود. همیشه سعی بر این است که تا حد امکان بیماران روی رژیم خوراکی مخدرها نگهداشته شوند. در واقع، مخدرهای خوراکی را می توان حتی تا زمان مرگ نیز ادامه داد.
س) تحت چه شرایطی در نظر گرفتن جایگزین هایی برای مخدرهای خوراکی لازم می شود؟
ج) هنگامی که بیمار دچار عدم توانایی جذب مخدرهای خوراکی شده و همزمان در زجر و ناراحتی به سر می برد. در مواردی مانند استفراغ های شدید، انسداد روده، عدم توانایی بلع قرص های و یا کپسول ها و یا هنگامی که بیمار دچار کاهش سطح هوشیاری است باید از راههای جایگزین دیگری استفاده کرد.
س) در شرایطی که منابع در دسترس محدود هستند، پزشکان و سرپرستاران ممکن است امکان تعویض راه تجویز و یا نوع داروی مخدر را نداشته باشند. برای چنین حالتی چه توصیه ای دارد؟
ج) هنگام تعویض دارو، مقایسة دزهای معادل تسکین درد باید درنظر گرفته شوند. برخلاف آن، در صورت تعویض راه تجویز دارو و نه خود دارو، خصوصاً اگر که مخدر مورد نظر بطور بارزی تحت تاثر عبور اول کبدی قرار می گیرد. دز دارو باید تنظیم شود. در عمل، تنوع بسیاری بین پزشکان براساس تجارب شخصی آنها وجود دارد.
س) آیا معتقدید که تجارب شخصی در انتخاب نوع داروی مخدر اهمیت دارند؟
ج) البته، معمولاً پزشک نوعی از دارو و روش تجویز را انتخاب خواهد کرد که از همه به آن آشناست. با این وجود، ممکن است که این انتخاب بهترین انتخاب ممکن برای بیمار نبوده و پزشکان باید تلاش نمایند تا با تمام داروهای مخدر موجود در دسترس شان آشنا شوند. بعلاوه، پزشکان باید محاسبة دز دارو را هنگامی که بین دو نوع مخدر متفاوت و یا راههای مختلف تجویز مخدر انتخاب می کنند فراگیرند.
س) چرا راه تجویزی انتراتکال از راه اپیدورال بیشتر مورد توجه است؟
ج) یک کانتراکسترنال[1] انتراتکال از نظر تکنین بسیار ساده تر قرر گرفته و استفاده از آن توسط افراد بسیار بیماری که در مراحل آخر بیماری خود و در منزل به سر می برند راحت تر است. در راه تجویز انتراتکال انسیدانس انسداد کاتر، میزان عدم فعالیت صحیح و احتیاج به دز کمتر بوده و کنترل درد مؤثرتری نیز ایجاد می گردد. درمان انتراتکال به نسبت درمان اپیدورال برای استفاده در منزل و از راه انفوزیون مداوم مناسب تر می باشد چون حجم و دز روزانه آن بسیار کمتر است.
س) کاهش دادن میزان تهاجمی بودن رو شهای درمانی تا چقدر مهم است؟
ج) نظر به تعداد زیاد بیماران سرطانی در خارج از مراکز درمانی، پزشکان، پرستاران و مددکاارن غالباً خدمات نگهدارنده را به بیماران و خانواده های آنان منتقل کنند. وراههای ساده، مطمئن و مءثر تجویز مخدر برای چنین بیمارانی جهت تسکین درد در منزل بسیار بااهمیت است.
[1] - External intrathecal catheter