SPECULATIONS ON THE NEUROBIOLOGY OF EMDR
قسمتهایی از متن:
این مقاله کاوشی است در یافته های جاری عصب زیست شناسی در حیطه سیستم لیمبیک[1]،خواب نا به روال[2] و آسیب های روانشناختی[3]. ساخت و قوام حافظه و عاطفه در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است. تحقیقات آناتومی واسطه و فیزیولوژی خواب نا به روال رابه تفصیل بیان می کند، بخصوص عملکرد خواب نا به روال در پردازش خاطره. گذرگاه های آسیب روانی مختصرا شرح داده می شود. سپس فرضیه های مبتنی بر این یافته ها همچون فرضیه هایی در مورد مکانیزم های زیربنایی "ای.ام.دی.آر"[4] ارائه می شوند.
فرضیه های مطرح شده دراین مقاله ارائه شده اند تا بحث و پژوهش بیشتری را در مورد مکانیزم های زیربنایی "ای.ام.دی.آر" برانگیزند. این فرضیه ها حاصل یافته های تجربی اخیر در حیطه سیستم لیمبیک ، عصب زیست شناسی آسیب روانی وخواب نا به روال هستند. این مقاله در احتمال اینکه پردازش "ای.ام.دی.آر" تدریجا قابلیت بالاتر عملکردهای مغزی را جهت لغو درونداد ساخت های لیمبیک فراهم می کند و از این رهگذر تسهیل کاهش فعالیت لیمبیک، کاهش برافروختگی و در نتیجه تلفیق تالاموس، آمیگدال،هیپوکامپال و عملکرد مغزی منسجم را به دنبال دارد به کاوش می پردازد.
[1] Limbic system
[2] REM
[3] Psychological trauma
[4] EMDR
...
شیفر[1] و همکاران (1997) با استفاده از نگارهْ الکتریکی مغز با تمرکز بر صوت حاصل از پتانسیلهای برانگیخته مطالعه ای را برروی الگوهای برتری جانبی نیمکره ای در دو گروه کنترل و گروه آسیب دیده روانی ( مورد سو استفاده قرار گرفته ) انجام دادند. نتایج در گروه آسیب دیده فرونشینی پتانسیل برانگیخته نیمکره راست را نشان داد ، سبب برتری جانبی قابل توجه موافق با نیمکره راست و همایندی (همراهی) کاهش یافته عملکرد نیمکره چپ در خلال یادآوری خاطرات ناراحت کننده شد. جالب است بدانید در خلال تکلیف فکر کردن به یک خاطره معمولی (بدون بار عاطفی) پتانسیلهای برانگیخته قویاً در کورتکس چپ فرونشانده شدند و این علامتی گواه بر بهبود فعالیت کورتکس چپ بود. آزمودنیهای گروه کنترل در خلال یادآوری خاطرات ناراحت کننده برتری جانبی معناداری را نشان ندادند. محققین بیان می دارند که عملکرد دو نیمکره در بیماران قربانی سواستفاده دوران کودکی باخودمختاری بیشتر(با همزمانی ضعیف) صورت می گیرد.
تیشر[2] وهمکاران(1997) از انسجام نگارهْ الکتریکی مغز استفاده کردند تا بر روی برتری جانبی پانزده کودک بستری با تاریخچه سو استفاده جنسی یا بدنی شدید مطالعه کنند. این افراد با داوطلبین "سالم" همان گروه سنی مقایسه شدند. از انسجام نگارهْ الکتریکی مغز جهت معلوم ساختن درجه ارتباط بین نواحی مختلف مغز استفاده شد. کودکان قربانی سو استفاده بصورت معناداری از کودکان گروه کنترل متفاوت بودند. آنها سطوح بالاتر انسجام[3] نیمکره چپ و عدم تقارن معکوس[4] را نشان دادند و انسجام نیمکره چپ آنها به صورت معناداری بیشتر از نیمکره راست بود. تحلیل های مفصل این مسئله را مطرح می کرد که انسجام افزایش یافته نیمکره چپ نشاْت گرفته از نقصی در عملکرد بخش قشری چپ است.
نیکوزیا[5] (1994) با تحلیل کمی نگارهْ الکتریکی مغز مراجعینی که "ای.ام.دی.آر" را بعنوان یک درمان دریافت کرده بود متوجه شد که فعالیت موج پایین تر مغز در کورتکس دو نیمکره به وضعیت عادی باز گشته است. او بیان داشت که مرحله ارتباط دو نیمکره با ناتوانی در بازداری نورآدرنالین در هم گسیخته می شود. نیکوزیا شبیه به وینسون ( 1993 ) عنوان کرد که میزان بالای نورآدرنالین رها شده در قسمت جلوی مغز در خلال آسیب روانی ، علت بازداری خواب نابه روال و فروپاشی فعالیت راهنما[6] در سلولهای دیواره می باشد . او خاطر نشان می کند که بررسی ضریب نگارهْ الکتریکی مغز یک بیمار که تحت درمان حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش قرارگرفته بود تقریباً پنج انحراف استاندارد انسجام ضعیف نشان داده است که به لحاظ درون نیمکره ای در کمتر از نود دقیقه از طریق مداخله درمانی"ای. ام. دی. آر " برطرف شد . ...
...
[1] Schiffer
[2] Teicher
[3] Coherence
[4] Reversed asymmetry
[5] Nicosia
[6] Pacemaker activity