بخشهایی از متن:
مقدمه:
نقش استرس در سلامت و بیماری به اثبات رسیده است و قبول این مسئله که استرس با بروز بسیاری از بیماری ها در ارتباط است، روز به روز جنبه علمی تری پیدا می کند. برخی مطالعات نشان داده هر واحد افزایش در استرس با 03/55 گرم کاهش در وزن نوزاد و 3 روز کاهش در سن موقع تولد نوزاد ارتباط دارد.
این مطالعه با هدف تعیین ارتباط استرس های دوران باردای با وزن و سن موقع تولد نوزادان در اصفهان انجام شده است.
روشها:
این تحقیق یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. که به طور مقطعی انجام شده است. نمونه های این پژوهش را 301 خانم مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب شهر اصفهان تشکیل داده اند.
اطلاعات مورد نظر با استفاده از روش های مشاهده، مصاحبه و مطالعه پرونده های زایمانی جمع آوری و پرسشنامه ها تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آنالیز واریانس و رگرسیون استپ داون استفاده شده است.
نتایج:
یافته هـای پژوهش نشان داد استرس های دوران بارداری با وزن موقع تولد (P=0/004) و سن موقع تولد نوزاد (P=0/041) ارتباط دارد.
...
نتایج مطالعه وادوا (Wadhwa) در سال1993 نشان داد که بدون ارتباط با خطرات طبی، هر واحد افزایش در استرس های ناشی از وقایع زندگی با 03/55 گرم کاهش در وزن نوزاد و 3 روز کاهش در سن موقع تولد نوزاد ارتباط دارد (8). در این رابطه جنارو وهنسی (Genaro and Hennessy) مینویسند: استرس باعث افزایش کورتیکوتروپین ری لیزینگ هورمون (Corticotropin-releasing -hormone) و نهـایتاً افزایش انقباضات رحمی میشود و بعلاوه استرس باعث افزایش محصولات سیتوکین (Cytokin) میگردد که منجر به زایمان زودرس میشود (9).
هیزینک(Huizink)نیزمعتقداست تجربیات معلـوم کرده که اسـترس مـادر در دوران بارداری با افزایش خطر زایمان زودرس و کاهش وزن تولد نوزاد ارتباط دارد.
این محـقق در مطالعـه ای نشان داد کـه استـرس دوران بارداری یکی از معیارهـای ثابت تأخـیر رشد حرکتـی و مغـزی در نـوزادان است و میتواند ریسک فاکتوری برای سایر مشکلات رشدی نوزاد باشد (10).
در یکی از شهرهای کانادا 1300 نفر کودک که در یکسال متولد شده بودند، در سن دبستان همگی مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه بررسیهـا نشان داد استرس مادر در دوران بارداری، رشد بدن و رفتار کودک را تحت تأثیر قرار داده است (11).
نتـایج پژوهش حاضر نیز نشان مـیدهد بین استرسهای دوران بارداری و وزن تولد نوزاد ارتباط آماری معنیدار وجود دارد و پس از در نظر گرفتن ضریب عکس العمل فرد، این ارتباط قویتر می شود در این مطالعه بین استرس های دوران بارداری با سن موقع تولد نوزاد رابطه آماری معنیدار بدست نیامد ولی پس از تأثیر ضریب عکس العمـل فرد نسبت به استرس این ارتباط معنی دار شد. ...
مقاله بررسی NRBCs در نوزادان تازه متولد شده در 30 صفحه ورد قابل ویرایش
بیان مسئله و ضرورت توجیه و انجام تحقیق
NRBCs گویچههای قرمز نارسی هستند که در خون محیطی نوزادان تازه متولد شدة سالم یافت میشوند. بلافاصله بعد از تولد کاهشی سریع در شمارش سلولهای بنیادی خونساز عمدتاً در نوزادان سالم دیده میشود. افزایش شمارش NRBC بندناف بعنوان یک شاخص هیپوکسی داخلی رحمی جنین بصورت حاد و مزمن و بعنوان یک پیشگوییکنندة نتایج بدنوزادی پیشنهاد شدهاست (نظیر درجة آپگار پایین، اسیدمی نوزادی، نیاز به پذیرش در واحد مراقبت نوزدای و تشنجهای نوزادی زودرس (1)).
هدف اصلی از مانیتورینگ ضربان جنین بهبود نتایج پرهناتال با تشخیص زودرس هیپوکسی جنین بوده است، برای این منظور مانیتورینگ قلب جنین بطور گستردهای در طی زایمان در دسترس قرار گرفت (2).
از طرفی مطالعات خوب کنترل شده مشخص کرده است که روش سمع متناوب با مانیتورینگ مداوم جنینی وقتی در فواصل زمانی خاص و با نسبت یکبهیک بین پرستار و بیمار انجام شود کارایی یکسان دارد (3).
بنظر میرسد هم افزایش NRBC بندناف و هم الگوهای غیرطبیعی ضربان قلب هیپوکسی جنینی را منعکس میکنند. مطالعات قبلی نشان داده که در هیپوکسی جنینی شمارش NRBC در طناب نافی افزایش مییابد، از طرفی بین الگوهای غیرطبیعی ضربان قلب و هیپوکسی جنینی رابطه وجوددارد (1).
ارتباط بین NRBC و الگوهای ضربان قلب از طریق سمع متناوب کمتر مورد توجه قرار گرفته است، بنابراین هدف از انجام این تحقیق بررسی ارتباط بین الگوهای غیرطبیعی ضربان قلب جنین در یکساعت آخر زایمان و شمارش NRBCs بندناف میباشد.
این الگوها شامل: تاکیکاردی، برادیکاردی، افت زودرس، افتدیررس، افت متغیر و افت طولانی میباشد. با توجه به اینکه مانیتورینگ جنین در این تحقیق به روش Doppler ultrasound Fetal Heart Detector و به طریق متناوب انجام میشود تعیین وجود یا حذف تغییرپذیری ضربان قلب و فاصلة آخرین تسریع ضربان قلب تا زایمان که در مطالعات قبلی بعنوان شاخص قابل اعتماد پیشگوییکنندة جنین غیرهیپوکسیک مطرح شدهاست (1) امکانپذیر نمیباشد.
بازنگری منابع و اطلاعات موجود
در مورد الگوهای ضربان قلب جنین در سیرلیبر و NRBC بندناف مطالعات متعددی صورت گرفته که به پارهای از آنها اشاره میشود:
· Jeffrey P. & Ahn در مقالهای با عنوان گریچههای قرمز هستهدار؛ شاخصی برای آسفیکسی جنین در 1995 در مجلة obstet Gynecol مطالعهای را برای تعیین ارتباط بین حضور NRBC و انسفالوپاتی هیپوکسیک – ایسکمیک و معایب نورولوژیک طولانی مدت نوزادی طراحی کردند. در این مطالعه NRBC بندناف نوزادان تک قل با مشکل نورولوژیک با نوزدان سالم مقایسه شدند. آنها نتیجه گرفتند که نوزادان دچار مشکل فوق سطح NRBC بالاتری داشتند. از طرفی مدت پاکشدن این گریچهها از خون در گروه اول بیشتر بود. بنابراین نتیجه گرفتند که NRBC میتواند به تشخیص حضور آسفیکسی جنینی کمک کند و وقتیکه آسفیکسی نزدیک به تولد اتفاق بیفند تعداد پایینتری NRBC در خون حضور دارند لذا این گریچههای هستهدار میتوانند در زمان صدمه نورولوژیک کمک کننده باشند (4).
· در مطالعة Kathleen & Kusseil در 1999 با عنوان NRBC بعنوان یک شاخص اسیدمی در نوزادان ترم ارتباط بین NRBC بندناف نوزادان ترم و دیگر شاخصهای احتمالی هیپوکسی جنینی بررسی شد. نتیجة مطالعه این بود که شمارش گریچههای قرمز هستهدار بطور قابل توجهی در نوزادان ترم متفاوت است. افزایش NRBC با اسیدمی، مکونیوم و پذیرش NICU ارتباط داشت (5).
· Serafina &Marina در 1999 در تحقیقی با عنوان گریچههای قرمز زمان تولد بعنوان شاخص آسیبمغزی پرهناتال، ارزش پروگنوستیک NRBC بدو تولد در مورد نتایج نوزادی و آسیب مغزی پرهناتال در نوزادان در معرض خطر آسیب نورولوژیک بررسی شد. ارتباط قابل توجهی بین شمارش گریچههای قرمز هستهدار و سن حاملگی و آپگار دقیقه اول، PH، base deficit، کسر O2 مصرفی، محتوی O2 خون و وزن تولد وجوددارد. نهایتاً آنها نتیجه گرفتند شمارش NRBC در زمان تولد نه فقط منعکسکنندة نتایج نوزادی ثانویه به هیپوکسی پرهناتال است بلکه اندکس قابل اعتمادی از آسیب مغزی پرهناتال نیز میباشد (6).
· Sean & Honor & Soina در مقالهای با عنوان ارتباط بین NRBC و تشنجهای زودرس نوزادی زمان آسیب نورولوژیک در نوزادان با تشنجهای زودرس را از طریق ارزیابی سطوح NRBC بررسی کردند. آنها متوجه شدند که در گروه مبتلا سطح NRBC در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود. آنها این فرضیه را مطرح کردند که آسیب نورولوژیک منجر به تشنجهای زودرس نوزادی اغلب قبل از دورة زایمان اتفاق میافتد (7).
· Dollbery S. در 2000 اثر Passive Smoking را روی NRBC در حاملگی بررسی کرد. شمارش NRBC در نوزادان ترم و AGA (مناسب برای سن حاملگی) در زنانیکه در معرض سیگار به صورت غیرفعال بودند با گروه کنترل مقایسه شد. او نتیجه گرفت سیگار کشیدن غیرفعال بعنوان یک متغیر غیروابسته ارتباط مهمی با شمارش NRBC نشان میدهد (8).
· Dollberg S. در سال 2000 سطح NRBC جنینهای سالم زنان مبتلا به دیابت بارداری را بررسی کرد. NRBC بندناف نوزادان LGA (سنگینتر نسبت به سن حاملگی) از زنان مبتلا به دیابت بارداری با نوزادان AGA زنانی با یا بدون دیابت بارداری مقایسه شدند در این مطالعه مشخص شد در گروه اول در مقایسه با دو گروه دیگر سطح NRBC بالاتر است (9).
· در سال 2001 در مطالعهای شمارش NRBC در سندرم آسپیریشن مکونیوم بررسی شد. در این مطالعه نوزادان با آسپیریشن مکونیوم که علائم تنفسی داشتند با جنینهای دچار آسپیریشن بدون علائم تنفسی و نوزادان بدون آسپیریشن مقایسه شدند سطح NRBC در گروه اول بیشتر بود (10).
· در 2003 در مطالعهای اثر زایمان فیزیولوژیک روی شمارش NRBC بررسی شد در این تحقیق NRBC در سزارین انتخابی بدون Trial of Labor با زایمان واژینال مقایسه شد. شمارش HCTو RBC بطور قابل توجهی در گروه زایمان واژینال بالاتر بود ولی شمارش مطلق RBCهای هستهدار بطور قابل توجهی در دو گروه مشابه بود. آنها نتیجهگرفتند که لیبر شمارش NRBC را تحت تأثیر قرار نمیدهد. این مطالعه از این یافته حمایت میکند که زایمان فیزیولوژیک سبب هیپوکسی جنینی شدید یا طولانی در حدی که سبب ایجاد شواهد هماتولوژیک افزایش اریتروپویزیس باشد نمیشود (11).
· در 2003 در تحقیقی که توسط Ferber و همکاران انجام شد ارتباط بین الگوهای ضربان قلب با گویچههای قرمز هستهدار در تولد بررسی و نتیجهگیری شد که ارتباطی قابل توجه بین نتایج بد پرهناتال و افزایش شمارش گویچههای قرمز هسته دار وجود دارد و با توجه به نتایج مثبت کاذب بالایی که الگوهای غیرطبیعی ضربان قلب در پیشگویی نتایج بد پرهناتال دارند، نتایج این تحقیق از مطالعات قبلی که نشان میدهد حضور تسریع ضربان قلب قبل از زایمان تنها متغیر غیروابستهای است که میتواند پیشگوییکنندة قابل اعتماد جنین غیر هیپوکسیک باشد حمایت میکند (1).
· در تحقیقی با عنوان ارزش پروگنوستیک تسریعها در 1982 نوار قلب جنینها را برای ارزیابی ارزش پروگنوستیک تسریع در مراحل اولیه لیبر و درست قبل از زایمان بررسی کردند. تسریعها به انواع اسپورادیک و پریودیک براساس عدم وجود ارتباط یا وجود ارتباط با انقباضات رحمی تقسیم شدند. نشان داده شد که تسریع اسپورادیک در عرض 30 دقیقه نامطلوب است ولی >3 تسریع سلامت جنین را نشان میدهد. ضربانهای غیرطبیعی همراه با >3 تسریع اسپورادیک پیشآگهی بهتری نسبت به ضربانهای غیرطبیعی همراه با تسریع اسپورادیک دارند.
جنین هایی که تغیرپذیری ضربان قلب کمتری دارند بطور معمول فاقد تسریع هستند و تغیرپذیری نرمال همیشه با تسریعهای اسپورادیک همراهی دارند. آنها نتیجه گرفتند که تسریعها نشانگر سلامت جنیناند در حالیکه فقدان تغییرپذیری ممکن است نشانة هیپوکسی شدید جنینی و اسیدوز باشد. این نتیجهگیری با نتایج نوزادی و شاخص PH پوست سرجنین تأیید میشود (12).
· در 1983 در تحقیقی با عنوان افت قلبهای متغیر آتیپیک ارزش و اهمیت پروگنوستیک افتهای متغیر ضربان قلب ارزیابی شد. در نوارهای قلب بررسی شده 19% از نوارهایی که افت متغیر در 30 دقیقه آخر زایمان داشتند نشانههای آتیپیک زیر را مکرراً نشان دادند:
اهداف اختصاصی:
1) سنجش NRBC بندناف
2) بررسی الگوهای ضربان قلب در فاز فعال زایمان (یکساعت آخر فاز فعال) از نظر تاکیکاردی، برادیکاردی، افت زودرس، افت دیررس، افت متغیر و افت طولانی از طریق روش سمع متناوب
فرضیة کلی: بین NRBC بندناف و الگوهای ضربان قلب که از طریق روش سمع متناوب بررسی میشوند ارتباط وجود دارد.
فرضیههای جزئی:
1) بیم NRBC بندناف و افت زودرس به روش سمع متناوب رابطه وجوددارد.
2) بین NRBC بندناف و افت دیررس به روش سمع متناوب رابطه وجود دارد.
3) بین NRBC بندناف و افت متغیر به روش سمع متناوب رابطه وجود دارد.
4) بین NRBC بندناف و افت طولانی به روش سمع متناوب رابطه وجود دارد.
5) بین NRBC بندناف و تاکیکاردی به روش سمع متناوب رابطه وجود دارد.
6) بین NRBC بندناف و برادیکاردی به روش سمع متناوب رابطه وجود دارد.
متغیرهای تحقیق و مقیاسهای سنجش آن
متغیر | مقیاس سنجش | واحد سنجش / تقسیمات مقیاس |
NRBC | کمی گسسته | برحسب تعداد در 100 گویچه سفید در یک میدان بزرگ میکروسکوپی (HPF) |
شمارش ضربان قلب | کمی گسسته | برحسب شمارش |
الگوی ضربان قلب | کیفی اسمی | تاکیکاردی- برادیکاردی – افت زودرس- افت دیررس- افت طولانی- افت متغیر |
سن جنین | کمی پیوسته | هفته |
سن مادر | کمیپیوسته | سال |
تعداد حاملگی | کمی گسسته | برحسب شمارش |
نوع زایمان | کیفی اسمی | طبیعی/سزارین |
وزن تولد | کمی پیوسته | کیلوگرم |
آپگار | کمی گسسته | بر حسب نمره از صفر تا 10 |
جنس نوزاد | کیفی اسمی | دختر، پسر |
نوع مایع آمینون | کیفی اسمی | شفاف، مکلونیومی، خونی |
وضعیت بندناف | کیفی اسمی | شل، محکم، دور کدام اندام |
وضعیت پرزانتاسیون | کیفی اسمی | بریچ، سفالیک، عرضی |
روش و تکنیک و نحوة اجرای کار
الف) نوع مطالعه: مطالعة Cross-Sectional
ب) تکنیک جمعآوری اطلاعات: مشاهده و فرم اطلاعاتی
ج) روش کار: تمام بیمارانیکه جهت زایمان در بیمارستان مهدیه از یکم آبان 83 بستری شدند و دارای کرایتریاهای ورود بودند واجد شرایط شرکت در این مطالعه بودند.
کرایتریاهای ورود: تک قلو، فقدان آنومالی مادرزادی یا کروموزومی ظاهری، سن حاملگی بین 37-41 هفته براساس آخرین پریود و سونوگرافی اوایل تریمستر دوم
کرایتریاهای خروج: مادران سیگاری، چندقلو، معتاد، پره ترم، پست ترم، IUGR، SGA، LGA، دیابتی، فشار خون مزمن، بیماری قلبی مادر.
بررسی الگوهای ضربان قلب شامل تاکیکاردی، برادیکاری، افت زودرس، متغیر، دیررس، طولانی، در یک ساعت آخر مرحلة فعال زایمان به روش سمع متناوب با دستگاه اولتراسونوداپلر انجام شد. فواصل سمع در مرحلة اول فاز فعال هر 15 دقیقه و در صورت تحریک با اکسیتوسین بدنبال هر انقباض رحمی انجام گرفت و در مرحلة دوم با خروج جنین هر 5 دقیقه و در صورت تحریک با اکسیتوسین بدنبال هر انقباض رحمی صورت گرفت.
بیشترین الگوی غالبی که در ساعت آخر زایمان مشاهده شد یادداشت گردید. خون بندناف بلافاصله بعد از زایمان در شیشه سیتراته جمعآوری شد و شمارش NRBC به صورت تعداد به ازای هر 100 گویچه سفید در یک میدان دید بزرگ میکروسکوپی بعد از رنگآمیزی به روش Gimsa انجام شد. تمام اطلاعات بصورت Prospective جمعآوری شد.