سمینار تجزیه و تحلیل عملکرد مکانیزم بروز رسانی برای محتوای پویا در شبکه های نظیر به نظیر
عنوان شماره صفحه
چکیده ..................................................................................................................................4
مقدمه ..................................................................................................................................5
کارهای مربوطه ...................................................................................................................6
مدل سازی تحویل محتوای پویا در شبکه های نظیر به نظیر ............................................7
تجزیه و تحلیل مکانیزم k-push و Extended push .....................................................9
ارزیابی کمی ........................................................................................................................13
نتیجه گیری .........................................................................................................................20
مراجع ....................................................................................................................................21
چکیده
محتوای برنامه های کاربردی نظیر به نظیر به طور کلی استاتیک هستند، که در طول زمان تغییر
نمی کنند. با دقت که نگاه می کنیم میزان که محتوای پویا داشته باشد، نیازمند به مکانیزمی است که مضمون میزبان به وسیله خودش تجدید شود. در شبکه های نظیر به نظیر بدون ساختار به خاطر طبیعت غیر متمرکزشان چالش برانگیز است. در این مقاله ما یک مدلی را توسعه می دهیم که برای محتوای پویا در شبکه های نظیر به نظیر تاثیر نرخ رفرشینگ و محبوبیت خودش را به نیازمندی های پهنای باند از شبکه را نشان می دهد. ما 4 تا مکانیزم ساده برای بروز رسانی نظیرها که از یک پروتکل ابداعی برای کار در این سناریو استفاده می شود را ارائه می کنیم. از آنجا که شبکه های نظیر به نظیر بدون ساختار گارانتی کمی از قابلیت اطمینان ارائه می کند، استفاده از یکی از مکانیزم های مورد مطالعه به شدت توصیه می شود.
1) مقدمه
ارائه دهندگان محتوای مختلف در اینترنت امروزی مانند محتوای قرار گرفته در وب سایت های خبری که به صورت دوره ای بروز رسانی می شوند، وجود دارد. به عنوان مثال یک داستان خبری را می توان در چند مرحله متوالی منتشر کرد. از اخبار پرو پخش گرفته تا داستان های کامل به همراه تفسیر مانند نظرات و بلاگ نویسان. به منظور استقرار محتوا به کاربران ، ارائه دهندگان سنتی باید زیر ساخت های تحویل محتوا را ترتیب دهند که می تواند خوشه اختصاص شده از سرور یا شبکه توزیع محتوا باشد.
شبکه های نظیر به نظیر اجازه می دهند ارائه دهندگان محتوا، محتوای خود را در بیش از یک هپوشانی ایجاد شده با استفاده از ماشین آلات که می تواند میزبان و محتوای خدمات باشد،توزیع کنند.
با توجه به شی خاص همچون صفحات وب افراد می توانند دسترسی پیدا کنند به محتوا از هر نظیری که از آن میزبانی می شوند. در هر خطا ، به احتمال زیاد بسیاری از میزبان های دیگر وجود دارد که می توانند به کاربران خدمات محتوا را به صورت شفاهی ارائه کنند.
در مورد تحویل محتوای استاتیک به عنوان مثال محتوای که در طول زمان تغییر نمی کنند به وسیله افزایش تعداد کپی های تکراری، احتمال پیدا کردن کپی ها به وسیله کاربران، خودسرانه افزایش می یابد. در مورد محتوای پویا، با این حال محتوا به صورت دوره ای بروز می شود این بدان معنی است که داده های پویا میزبانی می شوند که توسط نظیرها در یک شبکه نظیر به نظیر به مرور زمان کهنه می شوند. بنابراین ارائه دهنده محتوا ممکن است افزایش دهند قابلیت اطمینان تحویل محتوا را، اما خطر ارائه محتوای منسوخ شده وجود دارد. بنابراین ارائه دهندگان محتوا باید کپی های بروز شده را برای مخزن نظیرهای رفرش شده از محتوا بفرستد.
در این مقاله ما خدمات توزیع منحصر به فرد قطعه ای از محتوا را روی شبکه های نظیر به نظیر بدون ساختار مذاکره کردیم. ما 4 مکانیزم بروز رسانی عمومی را تعریف می کنیم که می تواند در پروتکل برای گسترش در شبکه های نظیر به نظیر مورد استفاده قرار بگیرد. اولین مکانیزم این است که باید به دنبال منبع برای بروز رسانی k تا کپی به نظیرها باشیم به عنوان محتوا که تجدید می شود. دومین مکانیزم این است که با سیگنال به زیر مجموعه ای از نظیرها برای اطلاع در مورد نسخه یک مورد که در مورد اینکه peer ها آیا نسخه های خود را از رده خارج می کنند یا نه اطلاع می دهد. اما بروز رسانی این نسخه ها قابل انتقال نیست. سومین مکانیزم پرس و جوی نظیرها و بروز کردن آنهایی که دارای نسخه قدیمی هستند. در نهایت مکانیزم چهارم دانستن نظیرهایی که نه تنها اطلاع می دهند از اینکه نسخه ای از رده خارج شده است. همچنین برای ذخیره یک اشاره گر به حداقل یک نظیر که اکثریت نسخه های بروز شد را دارد مورد استفاده قرار می گیرد.
تجزیه و تحلیل براساس این مدل به ما اجازه می دهد که پهنای باند مورد نیاز را برای یک آیتم با توجه به نرخ رفرشینگ و رایج بودن آن مورد بررسی قرار دهیم. ما می فهمیم که یک مقدار مطلوب برای k وجود دارد همچنین ما نشان می دهیم که با استفاده از یک مقدار مطلوب برای تعداد نظیرهای بروز شده پهنای باند به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
این مقاله به شرح زیر سازمان دهی شده است. ما کار مربوطه را در بخش 2 مرور می کنیم، در بخش 3 ما مدلی را برای توصیف تحویل محتوای پویا در شبکه های نظیر به نظیر ارائه می دهیم. در بخش 4 ما تجزیه و تحلیلی برای 2 تا از مکانیزم های توصیفی که در این کار تعریف شده است ، ارائه می دهیم. در بخش 5 ما 4 تا استراتژی تکراری را مقایسه می کنیم و نتایج شبیه سازی را ارائه می دهیم. در بخش 6 هم نتیجه گیری می کنیم.
مقاله برنامهریزی پویا برای زمانبندی سیستم اتوبوسرانی در 14 صفحه ورد قابل ویرایش
چکیده:
در این مقاله سعی شده جدیدترین کاربرد سیستم های حمل و نقل عمومی پیشرفته برای برنامه ریزی پویا سیستم اتوبوسرانی به منظور زمانبندی حرکت اتوبوسها، تشریح گردد. مبنای محاسباتی این روش بر اساس الگوریتم کالمن استوار است واز داده های سیستم مکانیابی خودکار وسیله نقلیه و شمارش خودکار مسافر در محاسبات خود استفاده می نمایند. وجه تمایز این روش با روشهای مشابه قبلی در این است که زمان ماندن اتوبوس در ایستگاه و زمان حرکت آن در خطوط را بطور جداگانه محاسبه می نماید لذا می تواند اثر زود و یا دیر رسیدن اتوبوس، بر زمان ماندن آن در ایستگاه و یا برعکس را مشخص نمایند. در خاتمه روش مورد نظر با روشهای شبکه عصبی، رگرسیون خطی و روش تاریخچه داده های قبلی مقایسه شده است.
کلید واژه: برنامه ریزی و زمانبندی اتوبوسرانی، برنامه پویا، حمل و نقل عمومی پیشرفته شمارش خودکار وسلیه نقلیه، مکانیابی خودکار وسیله نقلیه.
1- مقدمه
در شهرهائی که از سیتم های حمل و نقل عمومی پیشرفته بهره نمی برند، برنامه ریزی و زمانبندی سیستم اتوبوسرانی، از پیش تعیین شده و به صورت ثابت اعمال می گردد. مبنای محاسباتی روشهای زمانبندی مذکور اغلب مبتنی بر استراتژی بهینه می باشد که بر اساس ویژگی های خاص و عوامل موثر پروژه مورد نظر نظیر: سرعت جریان ترافیک، طول چرخه سرویس اتوبوسرانی، زمان انتظار، زمان سفر با وسیله نقلیه، تراکم ترافیک و ... استوار است.
در اینگونه روشهای زمانبندی؛ که در این مقاله به عنوان روشهای قدیمی معرفی میشوند؛ چنانچه بواسطه برخی از حوادث پیش بینی نشده نظیر: تصادفات، خرابی وسایل نقلیه در مسیر و غیره تغییری در سرعت جریان ترافیک، چگالی آن و... رخ دهد، رفتار سیستم قابل پیش بینی نبوده و منجر به بروز تأخیر می گردد. ولیکن در روشهای جدید ویا همان روشهای پویای زمانبندی حرکت اتوبوسها، تغییرات ایجاد شده در جریان ترافیک در برنامه ریزی بهنگام می گردد.
برای نشان دادن اهمیت مطالعه برنامه ریزی و زمانبندی حرکت اتوبوسها، از آمار و ارقام سال 1383 در شهر تهران استفاده می گردد. به طور موتوسط در هر روز هفته 2477270 مسافر توسط سیستم حمل و نقل اتوبوسرانی در شهر تهران جابجا میشود. حال چنانچه با زمانبندی و مدیریت صحیح حرکت اتوبوسها، تأخیر هر مسافر را فقط به میزان 2 دقیقه بتوان کاهش داد. در یک روز به طور متوسط از 82575 ساعت، اتلاف وقت مسافران جلوگیری می شود و با فرض هر روز کاری 8 ساعت می توان روزانه 3/28 نفر – سال در وقت شهروندان تهرانی صرفه جویی کرد.
تاکنون روشهای مختلفی برای پیش بینی زمانبندی سیستم اتوبوسرانی توسعه یافته است. که در این مقاله جدید ترین مدل پیش بینی زمان اعزام و رسیدن اتوبوسها در سیستم حمل و نقل عمومی اتوبوسرانی؛ با استفاده از اطلاعات سیستم های حمل و نقل عمومی پیشرفته؛ بیان می شود.
2- مروری بر سیستم های پیشرفته حمل ونقل عمومی
سیستم های پیشرفتة حمل و نقل عمومی جزئی از سیستم های هوشمند حمل و نقل می باشند که در حمل و نقل عمومی و به منظور بهبود عملکردها شامل: افزایش ایمنی، افزایش صرفه اقتصادی، بهبود کیفیت خدمات و ... ، استفاده شوند. از کاربرد های سیستم های پیشرفتة حمل و نقل عمومی؛ ایجاد پتانسیل خدمات بیشتر برای کاربران در کنترل فعالیت های ناوگان اتوبوس و بهبود سرعت، ایمنی و راحتی سفر می باشد. ارتقاء تکنولوژی حمل و نقل عمومی نظیر سیستم های خودکار مکانیابی وسیله نقلیه (AVL) ، سیستم های خودکار شمارنده مسافرین (APC) اثرات زیادی بر عملکرد سیستم اتوبوسرانی دارد. سیستم های پیشرفته حمل و نقل عمومی دارای قدمت کمی می باشند. نمونه های اولیه این سیستم در عمل به دهه 60 اوایل دهه 70 بر می گردد. اغلب این تکنولوژی ها بر اساس نشانگرهای ثابتی بودند، که می بایست در مسیر اتوبوس نصب می شدند. این نشانگرها مجهز به مبدل الترونیکی هستند و زمانی که اتوبوس ها از کنار آنها عبور میکنند، سیستم گیرنده تعیین وقت داخل وسیله، کد شناسائی را دریافت کرده، زمان و تاریخ عبور اتوبوس از کنار نشانگر مورد نظر را ثبت می نمایند. اجرا و نگهداری سیستم های پیشرفتة حمل و نقل عمومی اولیه نظیر نشانگر های ثابت، دارای هزینه های زیادی بودند. که از آن به بعد، تکنولوژی های جدیدی مثل سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS) ارائه گردید که باعث کاهش هزینه ها شد. اداره حمل و نقل فدرال سیستم های پیشرفته حمل و نقل عمومی را به صورت زیر تقسیم بندی کرده است.
·
مدیریت ناوگان
-1-2- شمارش خودکار مسافر
یکی از مهمترین اطلاعات در مدیریت و برنامه ریزی سیستم حمل و نقل عمومی تخمین و یا شمارش تعداد مسافران می باشد. برای شمارش مسافران در سیستم اتوبوسرانی از روشهای مختلف استفاده می شود، که شامل روشهای ساده نظیر شمارش دستی و روشهائی با پیشرفتة شمارش تعداد مسافران نظیر جمع آوری الکترونیکی کرایه و شمارشگرهای خودکار و... می باشد. یکی از سیستم های APC یا شمارش خودکار مسافر می باشد که مسافرین را که در ایستگاه، هنگام سوار یا پیاده شدن شمارش می نماید. تکنولوژی های بکار برده شده در سیستم شمارش خودکار مسافر متفاوت می باشد. در برخی از آنها با پا گذاردن مسافرین روی مادون قرمز، هنگام عبور از امواج و شکستن آن در محل درب اتوبوس مسافر شمارش می گردد. در این سیستم ها علاوه بر تعداد مسافرین معمولاً محل ایستگاه، زمان و تاریخ ورود اتوبوس به ایستگاه، زمان باز و بسته شدن درها، تعداد مسافرین داخل وسیله و تعداد مسافرین خارج وسیله را ثبت می نماید. این اطلاعات در مورد مسیرها و اتوبوسهای مشخص ثبت و ذخیره می شوند. و توسط سیستمهای ارتباطی به مراکز کنترل و ... منتقل می گردند.
3- پیش بینی زمان اعزام و رسیدن اتوبوس به ایستگاه با استفاده از اطلاعات AVL , APC
این روش مبتنی بر اطلاعات مدیریت ناوگان؛ شامل شمارش خودکار مسافرین (APC) و مکانیابی خودکار وسایل نقلیه (AVL) بوده و در محاسبات خود از الگوریتم کالمن استفاده میکند.
تحقیق برنامهریزی پویا برای زمانبندی سیستم اتوبوسرانی
چکیده:
در این مقاله سعی شده جدیدترین کاربرد سیستم های حمل و نقل عمومی پیشرفته برای برنامه ریزی پویا سیستم اتوبوسرانی به منظور زمانبندی حرکت اتوبوسها، تشریح گردد. مبنای محاسباتی این روش بر اساس الگوریتم کالمن استوار است واز داده های سیستم مکانیابی خودکار وسیله نقلیه و شمارش خودکار مسافر در محاسبات خود استفاده می نمایند. وجه تمایز این روش با روشهای مشابه قبلی در این است که زمان ماندن اتوبوس در ایستگاه و زمان حرکت آن در خطوط را بطور جداگانه محاسبه می نماید لذا می تواند اثر زود و یا دیر رسیدن اتوبوس، بر زمان ماندن آن در ایستگاه و یا برعکس را مشخص نمایند. در خاتمه روش مورد نظر با روشهای شبکه عصبی، رگرسیون خطی و روش تاریخچه داده های قبلی مقایسه شده است.
کلید واژه: برنامه ریزی و زمانبندی اتوبوسرانی، برنامه پویا، حمل و نقل عمومی پیشرفته شمارش خودکار وسلیه نقلیه، مکانیابی خودکار وسیله نقلیه.
1- مقدمه
در شهرهائی که از سیتم های حمل و نقل عمومی پیشرفته بهره نمی برند، برنامه ریزی و زمانبندی سیستم اتوبوسرانی، از پیش تعیین شده و به صورت ثابت اعمال می گردد. مبنای محاسباتی روشهای زمانبندی مذکور اغلب مبتنی بر استراتژی بهینه می باشد که بر اساس ویژگی های خاص و عوامل موثر پروژه مورد نظر نظیر: سرعت جریان ترافیک، طول چرخه سرویس اتوبوسرانی، زمان انتظار، زمان سفر با وسیله نقلیه، تراکم ترافیک و ... استوار است.
در اینگونه روشهای زمانبندی؛ که در این مقاله به عنوان روشهای قدیمی معرفی میشوند؛ چنانچه بواسطه برخی از حوادث پیش بینی نشده نظیر: تصادفات، خرابی وسایل نقلیه در مسیر و غیره تغییری در سرعت جریان ترافیک، چگالی آن و... رخ دهد، رفتار سیستم قابل پیش بینی نبوده و منجر به بروز تأخیر می گردد. ولیکن در روشهای جدید ویا همان روشهای پویای زمانبندی حرکت اتوبوسها، تغییرات ایجاد شده در جریان ترافیک در برنامه ریزی بهنگام می گردد.
برای نشان دادن اهمیت مطالعه برنامه ریزی و زمانبندی حرکت اتوبوسها، از آمار و ارقام سال 1383 در شهر تهران استفاده می گردد. به طور موتوسط در هر روز هفته 2477270 مسافر توسط سیستم حمل و نقل اتوبوسرانی در شهر تهران جابجا میشود. حال چنانچه با زمانبندی و مدیریت صحیح حرکت اتوبوسها، تأخیر هر مسافر را فقط به میزان 2 دقیقه بتوان کاهش داد. در یک روز به طور متوسط از 82575 ساعت، اتلاف وقت مسافران جلوگیری می شود و با فرض هر روز کاری 8 ساعت می توان روزانه 3/28 نفر – سال در وقت شهروندان تهرانی صرفه جویی کرد.
تاکنون روشهای مختلفی برای پیش بینی زمانبندی سیستم اتوبوسرانی توسعه یافته است. که در این مقاله جدید ترین مدل پیش بینی زمان اعزام و رسیدن اتوبوسها در سیستم حمل و نقل عمومی اتوبوسرانی؛ با استفاده از اطلاعات سیستم های حمل و نقل عمومی پیشرفته؛ بیان می شود.
دانلود ترجمه مقاله با عنوان کنترل تولید پویا :
کنترل تولید دینامیکی در سیستم های پردازشی موازی تحت پروسه ی محدودیت های زمانی انتظار
چکیده :
این تحقیق به بررسی مشکلات تولید در دو سیستم کنترل سریالی
تحت پروسه ی محدودیت های زمان انتظار queue time (PQT) در دو
ایستگاه می پردازد . در این سیستم های تولید سریالی ، همه مشاغل
می بایست به یک تقریب ثابت در ایستگاه های بالادستی و پایین دستی پردازش شوند .
ماشین های متعددی در هر دو ایستگاه وجود دارند و همه ماشین ها در
معرض خرابی های تصادفی قرار دارند . در صف پایین دستی ،
مجموع زمان انتظار و پردازش برای هر شغل توسط یک حد بالا محدود شده است .
این حد بالای زمانی تحت عنوان محدودیت PQT خوانده می شود .
تجاوز از حد PQT باعث دوباره کاری یا هزینه های اضافی می گردد .
در این تحقیق ، یک مدل کنترل ورورد چند ماشین
{Multi – machine Admisson Control }( MMAC)
با استفاده از پروسه ی تصمیم گیری مارکوف ( MDPS ) فرمول بندی شده است .
1. Modeling of Activated Sludge Process