مقاله تاریخچه شنا
شنا به معنی حرکت انسان یا جانور بر روی آب به وسیله حرکت دستها و پاها است . به احتمال قوی فن شناوری از جمله مهارتهایی است که بشر در آن دوران مجبور به فراگیری آن بوده است و چون در آن زمانها یادگیری ، بیشتر جنبه عملی و تجربی داشته و تقریبا" به فعالیتهایی گفته می شده که در زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گرفته است به همین دلیل ادعا شده است که نوع بشر ، شناوری را از حیوانات تقلید کرده است و حتی می توان فرض کرد که تعداد کمی از این افراد در نظر دیگران قهرمان می نمودند ، زیرا در مواردی با شنای سریع خود از فلان خطر ، جان سالم به در برده و یا با مهارت بیشتری که در شیرجه داشته اند ، ماهی بیشتری می گرفتند . به علاوه ، در بعضی از اقوام و دوران اعتقادات مردم نیز باعث یادگیری شنا شده است .
در ایران با توجه به وضعیت جغرافیایی کشور ما و کمبود آب بر اثر بارش ناچیز باران و برف ، شنا کردن توسعه لازم را نداشته است .
در دوران قاجاریه حوضهای بزرگی در حمامها وجود داشت که آنها را چال حوض می گفتند طول آنها 10 وعرض آنها 6 تا 7 متر بوده است و عمقی در حد 1 تا 2 متر داشته اند و کوچکترها تحت تعلیم بزرگترها در قسمت نزدیک به غرفه ها شنا یاد می گرفتند . برای نشان دادن استقامت در شنا ، چندین بار به دور چاله حوض شنا می کردند و قدرت شناگر را معلوم می کردند . اردوهای ورزشی از سال 1314 در منظریه تهران تشکیل گردید . شنا و نجات غریق نیز از جمله ورزشهای این اردوها بود و در سال 1951 تیم شنا و شیرجه کشور در مسابقات آسیایی شرکت نمود . توسعه ورزش شنا در مدت زمانی نسبتا" طولانی صورت گرفت و امروزه نیز مسابقات محلی ، منطقه ای و جهانی این ورزش در حدود 20 رشته برگزار می گردد .