نتیجه گیری: قانون داوری تجاری بینالملی ایران قدمی است به سوی اعتبار تقویت داوری تجاری بینالمللی و محدود کردن دخالت دادگاهها در آرای داوری. با این که این قانون از قانون نمونه آنسیترال شدیداَ متأثر است، ولی مقرراتی در آن وجود دارد که بعضاَ با مقررات قانون نمونه آنستیرال هماهنگی ندارد. این مقاله کوششی داشت تا بیان کند که چه مطالبی باید در تنظیم قرارداد داوری ملاحضه شود تا طرفین بتوانند از امتیازات این قانون بهرهمند شوند، و قرارداد آنها در ایران مورد شناسایی و قابل اجرا باشد. مشکلاتی که این قانون در عمل برای تجار بینالمللی ایجاد خواهد کرد دو نوع است: مشکلات نوع اول از مقررات تکمیلی این قانون و یا تنظیم ناقص و غیر دقیق قرارداد داوری ناشی میشود که این مقاله در صدد بود تا درجهت حل این معضلات راه&z ...
ادامه مطلب ...
پنجشنبه 8 مهر 1395 ساعت 05:56